Kültür Sanat Edebiyat Şiir

fahri uzlar sizce ne demek, fahri uzlar size neyi çağrıştırıyor?

fahri uzlar terimi Cafer Uzlar tarafından tarihinde eklendi

  • Fahri Uzlar
    Fahri Uzlar

    aynı ismi taşımaktan gurur duyduğum ve yaşamımın her alanında onun gibi kararlı ve özverili olmak için çaba harcadığım yüce insan

  • İbrahim Uzlar
    İbrahim Uzlar

    Ornek olarak aldigim,omur boyu saygi duyacagim ve umarim benim oglum da benim icin ayni duygulari tasir diyecegim canim babam

  • Cafer Uzlar
    Cafer Uzlar

    Bu dünyadan erken gidişiyle, geride bıraktıklarının yüreklerine taşınması güç yük yükleyen bir büyük ata...

  • Ömer Okur
    Ömer Okur

    Canım Öğretmenim...

  • Fahri Uzlar
    Fahri Uzlar

    Adının onurunu taşıyan bir eş,baba,öğretmendi.benim dedemdi.onun adını taşıdığım için onur duyuyorum...

  • Cafer Uzlar
    Cafer Uzlar

    Fahri Hoca hocaların hocası,
    Bilgisinden nasip aldı nicesi,
    Örnek insan yedi evlat babası
    Çalışkanlık,azim,gayret timsali,
    Gelirm’ola o yöreye misali.

    Köy enstitüsünde aldı bilgiyi
    Eserleriyle O, verdi her şeyi
    Alan aldı,unutmadı bilgeyi
    Diktiği ağaçlar yeşerir durur,
    Oğulları eserini sürdürür.

    Seksenbeşte sayım günü göçetti
    Görevliydi sayamadı milleti,
    Kalbi onu yarı yolda bıraktı,
    Okulun yanında huzurla yatsın,
    Mevla ona cennetini bahşehsin.

  • Cafer Uzlar
    Cafer Uzlar

    Cafer UZLAR'ın babası...

  • Cafer Uzlar
    Cafer Uzlar

    O bir büyük insan.O bir önder,isimsiz kahraman...
    B A B A M ‘ A
    Son nefesini verirken
    nasırlıydı elleri...
    Kollarımda yatıyordu
    ve açıktı gözleri..
    O mutlu yuvada,
    kızılca kıyamet koptu,
    Kalktı bir gemi daha,
    babam artık yoktu...
    Ölümlü dünya bu,
    yar olmadı kimseye,
    Bir inanış vardır ama,
    “kötüye kalır” diye...
    Köyünden aldılar onu,
    henüz bir çocuktu,
    Yoksulluk diz boyu,
    okumak bir kurtuluştu...
    Okudu Düziçi’nde,
    Köy Enstitüsü’nde,
    Kara çalılar gibi bir çocuk”un
    izinde...
    Eğitip öğrettiler,
    yine köye verdiler,
    Aydınlattı karanlığı,
    köylüler çok sevdiler...
    Çünkü orda yetişti o,
    iyi tanır ruhunu;
    Yine köye dönerek,
    oldu halkın umudu...
    Ne meyveler yetiştirdi,
    hele bir görseniz,
    Toprakla savaşına,
    şaşar kalırdınız siz....
    Yedi oğlu oldu,
    biri kız olur mu diye,
    Okuttu hepsini de,
    bir bir verdi devlete...
    Çok çalıştı,yaşamadı,
    hep geleceğe attı;
    Son nefesinde gözü,
    o nedenle açıktı...
    Otuz yıl hiç durmadan
    yurduna hizmet verdi,
    Emekli olmamıştı,
    o günleri göremedi...
    Yirmi ekim seksen beşte,
    sayım görevi verdiler,
    Aynı nüfus sayımında,
    onu kayıttan düştüler...
    Tam on sekiz yıl oldu,
    aramızdan ayrılalı...
    Okulunun yanında kondu,
    oradadır mezarı...