Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Sevginin direği yok çöktü altında kaldım
Aradım ben yılarca direkli sevgi yok ki
Sana ayıt o direk yaparsan sağlam olur
O marfet bende yoktur sevenlerim çoktur

Aya muhtaç olmuşum güneş doğmadı ki

Gidiyorum burdan artık duramam ki
Sevilmeyen adam oldum silada
Burda duramam beni sevmiyorlar ki
Uzak biri deyili ki benim çocugum

Sevilmek istiyorum geldim sonuna

Rabim sana söz vermişim
Yalan yanlış koymam eve
Söylenmeycek yalan yasak
Söyleyene dur diyeceğim

Saltanat sendedir bir gün dağılır
Gelme sakın seni burda tanımam
Birdaha seninle ben yola çıkmam
Yalvarma boşuna seni af etmem

Cezan senin bitmez af edemem ki

Mutsuzluk bitmedi sonu gelmiyor
Çıngırak çalınca ben çok sevindim
Zurna değil çalsın zehirli yılan mış
Vurduğu yaşamaz ben yaşıyorum

Şikayet etmedim ben de sevindim

Günler öyle çabuk geçiyor ki burada
Yaş geçti hiç farkında deyilim
Sizin için seviniyorum burada
İzine gelince doyacam size

Umurumda deyil k i geçmişse yaşım

Geçen gün dalmışım resimlere bakarken
Tükenmez sanmıştım ağardı bende saçlar
Çizgi oluşmuş yüzde senmi bıraktın bıraktın
Yaşlıken kış geliyor yakında dost olmuyor

Elerime bakınca derinden içini çekiyorsun

Yapacağını yaptın şaşırmışım kendimi
Nereye gidiyorsam aklımda sen varsın
Birde kısa kesip yarına kalsın konuşma
Ben işte o zaman yatamıyorum o akşam

Nasıl olmam gerek anlat bana hepisini

? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?
Yatmadım gelecek baktım sabahtır
Bana belki azdır vaz geçmiyorum
Ağladım olmadı ne de teselim var
Sevgi busa ben istemiyorum ki

Sevginin kiymetini bilmiyorsun ki yosma
Kıskanıyor görenler sarıl bırakma gitsin
Yosma yıl da bir sefer doyasıya gülmez ki
Seni seven çıkarsa sen sarıl gitmesin ki
Yosma gülmek istiyor zililik yapmayacak