Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Canım sıkılıyor geçmek bilmiyor
Evde özüm gözüm benim yolarda
Ne yemeyimin tuzu nede tadı var
Güneş size doğmuş bana doğarmı

Benimle oynandı demem adını

Nakadar zavalı olmuşum burda
Uğraş için tüm gücümü harcadım
Kendine bıraktım benden olanı
Bozuk para gibi beni harcadı

Kendinide hiç yok yere harcadı

Gitme be oğlum hava soğuk dışarda kar yağıyor
Üzerin ince üşüteceksin çek çeke bilirsen baba
Almadın bendeki paltoyu belkide yağmur yağacak
Üşürsen ben gelcem aklına ama geç olmuş olacak

Aklımdan çıkmıyorsun her sabah yapamıyorum kahfaltı

Çocuk bayramı bugün özgürce sevinsinler
Ağlayan olmayacak gülsün oynasın onlar
Armağan dır bu bayram Atamızdan hediye
Kutluyalım her yerde çocukların Bayramı

Meciliste toplandı mebuslar karar verdi

Gel diye mektuputa yazmıştım sana
Tek kaldım yüzünden gelmedi haber
Sevda şarkıları dinlerdim her gün
Resmine baktıkca içerdim şarap

Düşündükce daldım baktım çare yok

Hasiret kaldım muhabeti yok etim
Zaman geçti kalmadı ki o gençlik
Sesiz kalmış kapılarım çalınmaz
Uyandım geç oldu bırazcık fazla

Gece sehrederim semayı her gün

Küçüken oynardık yoktu yabancı
Ağızla konuşup kırmazdık kalbi
Tarla bağ bahçede sanki bütünüz
Unutamam hayelimde olan o kızı

Dolu dolu yaşıyorduk hepimiz

Kaumar ben oynadaım tez kayıp etim
Kazanan çok uzak ben gülüyordum
Elimde dosuyam var yargıç karşıda
Sorma sen avukat ben çok dertliyem

Yolun açık olsun bakama arkana

Kalın duvar örülüdür mapusa
Demir kapı büyük kilir üstünde
Gen giren buraya saçlar ağartır
İslah yeri derler işkence sanki

Yorgalar isitmaz nefes nefese

Adam evde konu yalan susmaz ki
Hasta diyor kimse onu duymaz ki
Fırsat vermez çok konuşur bitmez ki
Yalanlar üstüste yığınla dolmuş

Yaşamak bu değil bırazcık gülsen