Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Hasiret kaldım köye yakında gideceğim
Köyde arkadaşlarımı göremedim ki ben
Bu sefer bitmez ki hasret kalırım bıraz
Gönül işidir bu doymadan dönmem ki

Köy benim ben burda köy çok uzakta

Kalsın götürme hepisini bırazda bana bırak
Özünü götürdün sevgisi kaldı benim içimde
Emek verdim almadan gidiyor ben alacağım
Fazlasını istemem ki verdimse istiyorum ben

Götürdüyü sevgi kalsın kendi gitsin istemem

Kapı kapalı gelen yok gideceyim buradan
Kapımı açık koydum belki gelir çocuklar
Bu işkence bana yeter artık dur deyin
Ben etmem beddu siz edin farketmez

Beklemekten yoruldum gel de yola sor

Canım sıkılıyor geçmek bilmiyor
Evde özüm gözüm benim yolarda
Ne yemeyimin tuzu nede tadı var
Güneş size doğmuş bana doğarmı

Benimle oynandı demem adını

Çocuk bayramı bugün özgürce sevinsinler
Ağlayan olmayacak gülsün oynasın onlar
Armağan dır bu bayram Atamızdan hediye
Kutluyalım her yerde çocukların Bayramı

Meciliste toplandı mebuslar karar verdi

Gitme be oğlum hava soğuk dışarda kar yağıyor
Üzerin ince üşüteceksin çek çeke bilirsen baba
Almadın bendeki paltoyu belkide yağmur yağacak
Üşürsen ben gelcem aklına ama geç olmuş olacak

Aklımdan çıkmıyorsun her sabah yapamıyorum kahfaltı

Gel diye mektuputa yazmıştım sana
Tek kaldım yüzünden gelmedi haber
Sevda şarkıları dinlerdim her gün
Resmine baktıkca içerdim şarap

Düşündükce daldım baktım çare yok

Hasiret kaldım muhabeti yok etim
Zaman geçti kalmadı ki o gençlik
Sesiz kalmış kapılarım çalınmaz
Uyandım geç oldu bırazcık fazla

Gece sehrederim semayı her gün

Adam evde konu yalan susmaz ki
Hasta diyor kimse onu duymaz ki
Fırsat vermez çok konuşur bitmez ki
Yalanlar üstüste yığınla dolmuş

Yaşamak bu değil bırazcık gülsen

Küçüken oynardık yoktu yabancı
Ağızla konuşup kırmazdık kalbi
Tarla bağ bahçede sanki bütünüz
Unutamam hayelimde olan o kızı

Dolu dolu yaşıyorduk hepimiz