Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Uzakta cırcır böceği ötüyor yanık yanık
Seven var sevmeyen dertleri üst üstedi
İçinde sevgi vardır sevenler çok uzaktır
Fazlasını almaz ki vermişse mutlak alır

Sabah akşam her zaman sevdiğini arıyor

Umutlarım soldu bu gelen bilmem kimdir
Sel götürecek beni benimle bir kaç kişi
Erken çabuk pes etim yordu beni etraf
Yazıyorum buraya ben çizdim siz okuyun

İçimde olanları yazdım teker teker anlayın

Çığlık atmak için bu gün zamanı
Ölü deniz oldum kim gördü beni
Kaç mefsim geçti gözüm aradı
Kış da dondum yaz da açılmam
Seni sana ben kendimi unutum

Bülbül acı ötme dayanamam ki
Benim günahım ne ağlatıyorsun
Etrafa bakarsan iyi gündesin
Acı ötme bülbül yanlız kalmışım

Yanlız kaldım burda ağlatma yeter

Seninin için gönlünü ver ben saklıyım
Benim sanıp canı gönülden saklarım
Kapatma gözlerini bakarsan bakacağım
Yazık sevgimize doymadım kı atrıldık
Geçtı ömürümüz sevmenin tam zamanı

Gidiyorsun arkana bakmadan gidiyorsun
Burda seni tanıyan yada bir tanıdık vardır
Git yolun açık olsun burdayım gözüm yolda
Sakın deme unutum ben unutamam ki seni

Ne servet nede para pul yeter ki sev yeter

Diyemem gitme ki dön gel evine
Motorun yağsız dır benzinin yoktur
Denesen bir sefer zararın yok ki
Ateş verdin bana bak yanıyorum

Misafirim olursan kabul edecem

Nafile ben hayel kurdum demeki
Kurmasayıdım o hayalı iyi olurdu
Kazanmadım kayıp etim zamanı
Yeniden geriye dönmem imkansız

Yıları çok çabuk bitirdim burda

Kalmışım burada sanki mülteci
Pişman olacağım belidi burda
Umudum kesildi çaresiz kaldım
Düşündüm ağlamak çare değil ki

Şimdi olsa hata yapmam ben sana

Yanlış zaman doğdum aylardan mart
Büyüdüm doyasıya babam yok oldu
Kendime gelmiştim anam hasta olmuştu
Gülmedi ki yüzüm anam kucakta öldü

Soğuk hava boş ev ısınmıyor kucakta