Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Annalar bak ağlıyor neyime gerek bayram
Bir gün elbet gülersem teskere alan vardır
Yiğitler koşar adım dağa doğru gidiyor
Ölseler şehit olurlar vatana için yazan yok

Anna yüreği yanar uzaktan bilmez onlar

Selam gönderiyorum al benden selamı
Sna borcum çoktur ödenmez ki ödüyüm
Benden sana al sen uzakta af et beni
Bende sendede vardır hatalar unutalım

Seni unutmak ne mümkün aklımdasın ya

Annam benim herşeyim anam gözüm ışığı
Kucağında saklarken çok eziyet çekmiştir
Annam bana vatandır büyütü ben bekledim
Asker oldum ağlamadı bak yoluma su döktü
Git oğlum tez gelesin vatan sana emanet
Annayı çok bekletme arada bir mektup yaz

Derin yaram kime gidim sen yoksun
Üstü açık kabuk koymuş bu yaram
Doldurmuyor senin yerin bon boştur
Anna unutulmaz ki hele senin gibiler

Nur yüzün karşımda yaşıyor benle

Kopardı toprak anna demek seni seviyor
Bağrında büğütüğün oğlun kızın nerdedir
Fırangaya vurdular seni kurtaramam ki
Karanlık olmaz yerin diyorlar ki cennet var

Senin yerin belidir kırmadın ki kimseyi

Durdurun gitmesin o benim Annam
Gitse annam ben burada ne yapım
Yanında yervarsa yanyana yatsak
Annam öldü götürüyorlar durdurun

Anna gidiyorsun bende gelcem

Kahraman doğurmuş seni o ana
Diz çöktü karşında o kadar çok var
Analar sevinsin bu vatan bizim
Atatürk diyor ki defoldu düşman

Vatandan düşmanı çıkardık artık

Kaç sefer geldim açılmadı kapılar
Demek ki kopmuş gülerek ayrılalım
Özlesem uzaktan bakarsam yeter
İsmini yazmışım cebimdeki deftere

Aklım sende aman kendine iyi bak

Geçmiş olana o yılardan kalmamış
Dönüp bakmamış ki geride ne var
Unutmuş demeki bana verdi söz
Ağladı o zaman ben unutmadım ki

Sanki hiç görmemiş silmişti beni

Ali Hasan Hüseyini kim sevmez
Hiç Allahtan korkmaz mı insanlar
Ali haber saldı muhamet geldi
Zülüm verdi bu insanlar kimlerdi

Ali göhüs gerdi Allah yolunda