Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Her sabah içimde sevgi vardır kaynıyor
Pay etmek bana kalmış adeletli olacam
Büyük küçük eşit sevgiler dağılmalıdır
Akşam rahat yatakta rüyalar karışmamalı

Ruhum bende değil sanki ödünç yaşıyor

Aşık olmak istedim sevgisini atmadım
Şehir köyler dolaştım hanı nerde onlar
Sevdim ben birini adını koymadım ben
Yandırdı beni biri bak halen yanıyorum
İçimde gizli tutum rüyamda gördüm onu

Dik durmayı öğrendim sana ihtiyacım yok
Beklemiyordun demi öğrendim yürümeyi
Canım acıdı bıraz mehlem sürdüm iyiyim
Seviyordum yok etin benim kadar çek bıraz

Yolda kaldı gözlerim beş yıl oldu gelmedin

Aşka inanmazdım düştüm zor çıkması
Dışarıda kar yağar terliyordum içerde
Öğreti bana seven şimdi inkar ediyor
Ölçüm kaçtı bilmem ki fazlamı sevdim

Seğirdiğinde gözüm bir kaç sefer öperdi

Yanlız oluşumun farkı büyüktür
Huzur istiyorum beni kırmayın
Yazdıklarım sizin için bakarsan
Sizin için yaşıyorum ses verin

Para için terketnmedim sizleri

Anlatma saklı kalsın yaşıyorsun içimde
Zalim oldun kendine ben burda yanlızım
Topu atma ki taca seni ben seviyorum
Merhemeti tüketme ara sıra selam ver

Yaşadığım yılları sen verdin yaşadım

Yatağı sevmezdin ağlama sakın
Bakacağım sana seni kırmadan
Yatak sana dar geliyor kim bilir
Kötü rüya gördüm beni sen af et

Başında yatmadan dinledim senin

Doğumlar acıdır akıldan çıkmaz
Yaradan sevgiyi vermiş arkadan
Doğumda o acı fazla sürmüyor
Acıyıla doğanlar çabuk unutur

Sırtını dayamış baba çocuğa

Anna her gün aklımdasın
Unutmadım kalbimdesin
Annalar selam benden
Anna olan herkes baksın
Annalar gülsün kırılmasın

Annalar bak ağlıyor neyime gerek bayram
Bir gün elbet gülersem teskere alan vardır
Yiğitler koşar adım dağa doğru gidiyor
Ölseler şehit olurlar vatana için yazan yok

Anna yüreği yanar uzaktan bilmez onlar