Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Çok güvendim geldi benim başıma
Zehir versen inanmazdım içerdim
İstemeden desen sevmiyorum ki
Zemzem suyuna zehir katsan içerim

Sende gülmüştüm ben ağlıyorum bak

Çok zor karşında durmuşsa biri
Onu sevmiyorsan zor olur kaçmak
Ben düştüm siz düşmeyin amandır
Zor oluyor geceler gündüz bitmiyor

Sevginin püskülü olduğu vardı

Zaman ayırmışım sana ben burda
Geç kalma zamanım benim kıymetli
Arada bağ varsa sadakata vardır
Söz ağızdan çıkar cevap vermeli

Bekliyorum burda gelmeden söz ver

Anlatma saklı kalsın yaşıyorsun içimde
Zalim oldun kendine ben burda yanlızım
Topu atma ki taca seni ben seviyorum
Merhemeti tüketme ara sıra selam ver

Yaşadığım yılları sen verdin yaşadım

Yatağı sevmezdin ağlama sakın
Bakacağım sana seni kırmadan
Yatak sana dar geliyor kim bilir
Kötü rüya gördüm beni sen af et

Başında yatmadan dinledim senin

Doğumlar acıdır akıldan çıkmaz
Yaradan sevgiyi vermiş arkadan
Doğumda o acı fazla sürmüyor
Acıyıla doğanlar çabuk unutur

Sırtını dayamış baba çocuğa

Anna her gün aklımdasın
Unutmadım kalbimdesin
Annalar selam benden
Anna olan herkes baksın
Annalar gülsün kırılmasın

Annalar bak ağlıyor neyime gerek bayram
Bir gün elbet gülersem teskere alan vardır
Yiğitler koşar adım dağa doğru gidiyor
Ölseler şehit olurlar vatana için yazan yok

Anna yüreği yanar uzaktan bilmez onlar

Selam gönderiyorum al benden selamı
Sna borcum çoktur ödenmez ki ödüyüm
Benden sana al sen uzakta af et beni
Bende sendede vardır hatalar unutalım

Seni unutmak ne mümkün aklımdasın ya

Annam benim herşeyim anam gözüm ışığı
Kucağında saklarken çok eziyet çekmiştir
Annam bana vatandır büyütü ben bekledim
Asker oldum ağlamadı bak yoluma su döktü
Git oğlum tez gelesin vatan sana emanet
Annayı çok bekletme arada bir mektup yaz