Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Zaman ayırmışım sana ben burda
Geç kalma zamanım benim kıymetli
Arada bağ varsa sadakata vardır
Söz ağızdan çıkar cevap vermeli

Bekliyorum burda gelmeden söz ver

Çok güvendim geldi benim başıma
Zehir versen inanmazdım içerdim
İstemeden desen sevmiyorum ki
Zemzem suyuna zehir katsan içerim

Sende gülmüştüm ben ağlıyorum bak

Yanlızlık nekadar zor olduğunu söylemem
Düşte gör yemeklerde tat rüyanda korku
Ev harman yeri aradıklarımı görmüyorum
Gelme sen çok zor oluyor düşene zülüm

Nefesimi tutmuşum seni çok bekledim

Dar yola girmişim sonu gelmiyor
Bu benim kaderim çizmiş birisi
Yapacağı varsa yapsın kurtulum
Sıra bana geçse zor olur şansı

Kadife gömleği geymiş üstüne

Kabın dolu bakama sakın dibine
Boşalırsa doldurması çok zordur
Terlemeden yersen sanki kaymaktır
Açılmışsa kapı bir gün kapanır

Mefaat ortada boşa harcama

Çok zor karşında durmuşsa biri
Onu sevmiyorsan zor olur kaçmak
Ben düştüm siz düşmeyin amandır
Zor oluyor geceler gündüz bitmiyor

Sevginin püskülü olduğu vardı

Hayat erken başladı kolumda bak biri var
Gezmek istiyor canım fazlaca uzak diyor
Gezdir beni yol yokuş çıkar varmı sonunda
Gözüm gördü vaz geçmez başkasını istemez

Gök kuşağı ol bana bende sana olacam

Yaşanmış aşkım vardı hepisi kayıp oldu
Anılarım ölmüştür artık geri gelmez ki
Dökmüşüm saçlarımı hayatımı karartım
Duvar çoktü altında kabahatım büyüktür

Geceler yarım oldu gündüzün terk edildim

Eski o halından kalmamış eser
Şefkatın kalmış ne de merhemet
Ben nasıl dayanım bu nasıl hayat
Yolmuz son bulsun belki gülersin

Bir gidip geliyor sende ne var ki

Anlatma saklı kalsın yaşıyorsun içimde
Zalim oldun kendine ben burda yanlızım
Topu atma ki taca seni ben seviyorum
Merhemeti tüketme ara sıra selam ver

Yaşadığım yılları sen verdin yaşadım