Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Kopardı toprak anna demek seni seviyor
Bağrında büğütüğün oğlun kızın nerdedir
Fırangaya vurdular seni kurtaramam ki
Karanlık olmaz yerin diyorlar ki cennet var

Senin yerin belidir kırmadın ki kimseyi

Durdurun gitmesin o benim Annam
Gitse annam ben burada ne yapım
Yanında yervarsa yanyana yatsak
Annam öldü götürüyorlar durdurun

Anna gidiyorsun bende gelcem

Kahraman doğurmuş seni o ana
Diz çöktü karşında o kadar çok var
Analar sevinsin bu vatan bizim
Atatürk diyor ki defoldu düşman

Vatandan düşmanı çıkardık artık

Kaç sefer geldim açılmadı kapılar
Demek ki kopmuş gülerek ayrılalım
Özlesem uzaktan bakarsam yeter
İsmini yazmışım cebimdeki deftere

Aklım sende aman kendine iyi bak

Geçmiş olana o yılardan kalmamış
Dönüp bakmamış ki geride ne var
Unutmuş demeki bana verdi söz
Ağladı o zaman ben unutmadım ki

Sanki hiç görmemiş silmişti beni

Ali Hasan Hüseyini kim sevmez
Hiç Allahtan korkmaz mı insanlar
Ali haber saldı muhamet geldi
Zülüm verdi bu insanlar kimlerdi

Ali göhüs gerdi Allah yolunda

Aklımı aradım evde yok olmuş
Tekbaşıma bana bırazda fazla
İçmesem yatamam adın koymuyor
Düğünlenmiş ismın dilime benim

Teslim oldum sana perişanım ben

Ağlasam da ne yazar seni ben kayıp etim
Şimdi ben zordayım sen gelsen kurtulurum
Ağlamakla olsaydı her gece ben ağlıyorum
Bende bırakmış kokun bak beni yatırmıyor

Tam gününde uyatı annalar günü bu gün

Ayrılığa hangi kanun vermiştir izini
Sevgi yok olmuştur ben kırmam seni
Toprak suya doymuş hava yağmurlu
Ağlama gidiyorum ben artık yokum

Sis çöktü üstüme kalkmaz ki artık

vur vuracağın kadar dur demeyeceğim
Haketim ben bunu vur fazlasıyınan sen
Aradım ben seni sen çizmiştin yolunu
Ağlayan gözlerimin suçlusu bulunmuyor

Ne kadar sen ağladın ben de ağladım