Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Gidiyorsun dur demem ki yanlıştır
Yuva kurdun kalman sana feleket
Çocukların sicak yuvanı soğutma
Bakma söze sen çocuklarına sarıl

Tek başına sevme çocuklarında var

Sesiz kaldım odada nerden çıktı gülmeler
Yaprağını dökmüş ağaç kış günü üşürmü
Sahte kadın değişik saç rengi sap sarodır
Yamaçta duramaz ki topuğu kuş geçendir
Özgür koymuş adını yobaz erkek peşınde
Sevmesi sahte bunun renk renk kadın bu

Dönüyor dünüya duman başımda
Bu aralar şansızlık beni buluyoy
Yatarken aklımdan çıkmadı oğlum
Ben aradım bir baktım ki rüyadır

Duva ediyorum tek tek hepinize

Bayram yaptı atamız gençliğe armağanı
Spor bayramı olsun çocuklara oynasınlar
Göhsün önde dursun eğilmesin başınız
Bayram da bayraklar asılsın sokaklara

Navruz adım ığdır lı köyüm zülfükar dır

Gülüyor bu vatan sayende şimdi
Unutulmaz şeyler yaptın vatana
Cennet olsun yatacağın o yerdır
On kasım da unutmam ki atatürk

Dünüya taktir eti adın oldu atatürk

Kaldırma rüyadayım hayelerim seninle
Gördüğüm o güz sen benim koynumda
Dudaklarım kurumuş sen ıslatıyorsun
Ağlatma sevinsin ruhum senile uçuyor

Dilim dilim et ki benide götür yanında

Lüzümü yok gelme ben yokum ki
Ne seni istiyorum ne de sevgini
Bahşetme servet kalsın istemem
Para mutluluk değil seni istedim

Mevlana değilim dönüyorum evde

Ter basıyor beni bu gün
Benim bugün zor günüm
Gözüm yolda haber yok ki
Benim halım ne olacak

On gün oldu gelmez haber

Kaç kez ben vuruldum sayamadım ki
Alışmıştım ağlamağa ben her gün
Baktım ki sürgün edileceğim ben
Gülerek ayırıldım kimse bilmez ki

Benim halen sicaklığım ordadır

Hikmeti miş meğer hışımına uğradım
İsyanla edecektim sen beni bırakmadın
Ufuk ben çizmiştim o senin hayelindi
Seni tek yenemedim yenildim gidiyorum

Yaralandım saracak kimse yok ki yanımda