Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Gidiyorsun dur demem ki yanlıştır
Yuva kurdun kalman sana feleket
Çocukların sicak yuvanı soğutma
Bakma söze sen çocuklarına sarıl

Tek başına sevme çocuklarında var

Bayram yaptı atamız gençliğe armağanı
Spor bayramı olsun çocuklara oynasınlar
Göhsün önde dursun eğilmesin başınız
Bayram da bayraklar asılsın sokaklara

Navruz adım ığdır lı köyüm zülfükar dır

Gülüyor bu vatan sayende şimdi
Unutulmaz şeyler yaptın vatana
Cennet olsun yatacağın o yerdır
On kasım da unutmam ki atatürk

Dünüya taktir eti adın oldu atatürk

Kaldırma rüyadayım hayelerim seninle
Gördüğüm o güz sen benim koynumda
Dudaklarım kurumuş sen ıslatıyorsun
Ağlatma sevinsin ruhum senile uçuyor

Dilim dilim et ki benide götür yanında

Namlının ucunda insan yok oldu
Büyük küçük sayı o kadar çoktur
Sayan kim o mereti satan çok
Feryat eden hanı öleni görmez ki

Ölen insan var yaşayanlar görmez

Dalarda yemyeşil yaprak oluşmuş
Kuşlar yuva yapmağınan meşkuldur
Kelebekler daldan dala konuyor
Navruz bahar kardeşliğin bayramı

Bal arısı gezer navruzda dağda

Son durak burası vedalaş artık
El sala geride kalanlar baksın
saat bak geldı halhatır sorun
Nefesin kıralık bu gün sendedir

Ağlama gül toplansın dosların

Nefesimle senin ne farkı vardır
Unutursam o an sanki ölüyüm
Aklımda dolaştım ben bunca yıllar
Beni sen öldürme günah işlersin

Allah sevmem için sana göbdermiş

Nefret etim artık anmam adını
Gelme yokum kapıları kapatım
Vurdum duymaz adın işte nefret
Kendine bakarsan beni tanıma

Nakış gibi bende nefret bıraktın

Dönüyor dünüya duman başımda
Bu aralar şansızlık beni buluyoy
Yatarken aklımdan çıkmadı oğlum
Ben aradım bir baktım ki rüyadır

Duva ediyorum tek tek hepinize