Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Bayrağım şerefim benim özümdür
Her şeyim bayrağım şan şöhretimdir
Bayrağım nefesim göz bebeğim dir
Dalgalan bayrağım göhsüm kabarsın

Al bayrağım dalgalansın göklerde

Sen yatarken mışıl mışıl akşamı
Yol göründü gidiyorum sen kaldın
Dilimin ucunda seni götürüyorum
Ağıt yaktığında ben ağlıyacağım

Ev yıkılmış altında inliyorum ben

Ağlamam dinmiyor sebebi sensin
Bir gün elbet diner tanımam seni
Vurduğun o yerler ben de hatra
Seni sildim defterimden unutma

Gece yatağımdan gündüz düşümde

Hey gözlerim ağla bitmedi ki çileler
Bu başlangıç çekeceğin var yeter
Ağlamayan gözler bilmez ki acı var
Gül sen doyunca ben acı çekiyorum

Diken olmuş acılar musalat gitmiyor ki

Uzakta değilsin yakınsın bana
Acı çekme alacağım elinden
Bana düşen acıları azaltmak
Yorgun düşdün yılara sorsana

Hesabın ağırdır ver ben öderim

Bir buse çok geldi demeki bana
Arayan olmadı şanslıyım demek
Sevdiklerim bana yakın olmamak
Şansım yaver giti muhtaç olmadım

Herşey tamam sandım eksik neydi

Ah vah hiç boşa çekme orada
Sen ve ben çekmeliyiz fazlaca
Şükür etmeliyiz bu bize fazla
Cam gibi çocuklar sevgi veriyor

Ne verdik istiyoruz ben bilmem

Ağrı dağdan çıktım yaya
Uçuyordum tutu karlar
Yaşlanınca nefes kalmaz
Bana doğuru savurma kar

Tagat kalmadı dizlerimde

Sefil oldum yaşayamam burada
Ne oğlum var nede kızım burada
Minet etmem ben beklerim sizleri
Alacağımı ben alırım bırakmam sizi

Askerliğimi yaptım hiç ağlamadım ki

Cumuhuriyet bayramı bizim için yapılmış
Kim koydu ki adını kan dökmüşüz bu yolda
Şimdi gülmek zamanı düşmanlar çatlayacak
Cumuhuriyet bayramı hepimiz gülelim biz

Sokaklar bütün bayrak atalardan emenet