Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Kırgınım düzelmem yıkıldım o an
Darbeler indirdin ev de yatalak
Sayende ölüyüm kırgınım sana
Adını silmişim söylemem dilde

Kırıldım bir sefer düzelmem sana

Merak etim sordum senin adını
Öğrendim ki adını kimse demiyor
Yanağında çukur varyada gamzeli
Adını çok merak etmiştim burda

Adın güzel söyle ben yazım bura

Beni sorun gecelere yatmadım
Hem sizi aradım hem de ağladım
Bitmediki uzaktaki meselem
Beni hasiret koydu geceler

Geceler uzundu bitmez bilmiyor

Nemli gözler söylemez ki derdini
Taşlar var parmakta isiyan ediyor
Yerlerde gururu bak sürünüyor
Düşenin dostu yok vuran vurana
Ağlama ağlatır fırsat verme sen

Hava ayaz soğuk olur yürümeye devam et
Geleceye biraz topla yarin icin aç kalma
Muhtac olma yakın dosta düşmanlar kapıda
Erken kalkan yol aliyor geç kalırsan olmuyor

Nefes alman sana ayit baskasina yasakmı

Güneş sandım sen geçerken yanımdan
Şaşırdım kendimi korktum kendimden
Güneşe bakmaktan sana bakmak zor
Gözler senin bilmem sen çok sicaksın

Mefsim senin için kış yatıp uyananısın

Geceler bu geceler beni yedi geceler
Ne kaldı ki gösterim hepisini götürüyor
Sevdiklerim uzakta yatırmadı geceler
Uyandım ki sabahtır geceler tez geliyor

Az yatım tez uyandım bu geceler var ya

Yolum yokuş dar ve uzun ben yoruldum
Yakamdan tutmuş yaşlılık biti bitecek ya
Kim var yanımda tek başıma kalmışım
Zor günlerim başladı çocuklarım uzakta

Çok fırsatlar gelmişti küsmüştüm çünkü

Herkes çok istiyor aza razıyım
Doğuru yanlış hepsini yazmışım
İsteyim çok benim azı versinler
Yüzü güleç insanları aradım

Başımda yel esti fırtına koptu

Hasiret ben kalmışım senin yüsüne
Resimler elimde bakmakla geçer
Bütün çiçeklerle özel konuştum
Yüreğim yanıyor sen yoksun burda

Resime bakmakla seven doymaz ki