Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Özünden parçadır söküp atamaz,
Kolları yastıktır onsuz yatamaz,
Emzirir,doyurur aç da tutamaz,
Her anne yavruyu basar bağrına.

Merhamet doludur her bir damarı,

Bir atmış sekiz benim boyumdur
Navruz adım soyadım kaplan dır
Kilom seksen beş ayağım kırk üç
Kafamda saç yok sakalım gürdü

Hayat zor gülmek kolay değil ki

Cumuhurriyet bak şimdi kenetlemiş herkesi
Olmasaydı cumuhurriyet köleyidik biz etrafa
Sarılalım sıkıca ne dediğimi sen anlarsan
Cumuhurriyet bak şimdi bizden birşey istiyor

Birisinin ağzına sığmadı ki cumuhurriyet

Hasiret kaldım muhabeti yok etim
Zaman geçti kalmadı ki o gençlik
Sesiz kalmış kapılarım çalınmaz
Uyandım geç oldu bırazcık fazla

Gece sehrederim semayı her gün

Kalsın götürme hepisini bırazda bana bırak
Özünü götürdün sevgisi kaldı benim içimde
Emek verdim almadan gidiyor ben alacağım
Fazlasını istemem ki verdimse istiyorum ben

Götürdüyü sevgi kalsın kendi gitsin istemem

Bakmadan arkama ayrıldım evden
Baksaydım ayrılamazdım ki ben
Oldum ben şayir yazıyorum şiir
Ne oldu bitıse herşeyi yazıyorum

Kabahat bendese yazıyorum herşeyi

Sel geldi buldu götürüyor buradan
Ağlama sen ben belki kurtulurum
Sıra gelirse sana haber verecem
Sen gül sıra bana gelmez ağlarım

Günbür günbür gül yeter ağlama

İçiyorum ben bu gün
Sormaya ne gerek var
İçmem gerekir bu gün
Kafama takılan vardır

Konuştum ben çocukla

Küçüken oynardık yoktu yabancı
Ağızla konuşup kırmazdık kalbi
Tarla bağ bahçede sanki bütünüz
Unutamam hayelimde olan o kızı

Dolu dolu yaşıyorduk hepimiz

Kaumar ben oynadaım tez kayıp etim
Kazanan çok uzak ben gülüyordum
Elimde dosuyam var yargıç karşıda
Sorma sen avukat ben çok dertliyem

Yolun açık olsun bakama arkana