Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Unutmadım ki seni tutmuştum elerini
Sevdayı sen öğretin akıtın göz yaşımı
Yaprak oldum burada rüzgarla savaştım
Nefesim sana ayıt alırsan yok demem ki

Sana şarkılar yaptım sözler sana ayıtır

Utanma gurur duy ben işte o adamım
Sana gelecek zararı ben engel olurum
Ben o adamım asarım kendimi ağlama
Gurur benden büyük senden küçüktür

Yazma ki adını bende gizli kalacak o

Etirafta çok döndüm usanmadım ki
Delimi bu adam mevlana olmuş
Gölgemle yürüdüm tepemde güneş
Geleceyim bir gün af dilemeye

Gözümün üstünde ay gibi kaşım

Gece çok karanlık sabahı bekliyorum
Değiştim burada sabahlar geç oluyor
Senin yanında rahat ilk defa yatıyorum
Anna alıştım sana kalacağım yanında

Beni salma gidiyim burası vatanımdır

Arkadaş yatıyorlar uyanmaz ki vatandaş
Götüyor gizlice sana umut verenler
El koyalım önüne geçmeliyiz berber
Müslümanda oluyor bu şekilde hırsızlık

Soğan gibi soydular pilan yok etmekse

Kalbim firar etmiş bilmem ki nerde
Yastık küsmüş üzerinde göz yaşım
Yatak dar geliyor yanlızlık çok zor
Babalarda ağlar sebep söylenmez

Hasret çeken varmı gelsin öğretim

Dünüya dönüyor durduran kim olacak
Angırıyor amerka sırada vardır avurpa
Yedi doymaz halkı bu elimizle vermişiz
Geriye vermek yoktur alır kalır kasada

Duman sardı gök yüzünü bak fırtına geliyor

Hayeler kurmuştum sıfıra düştü
Çiflik kuracaktım yolum kesildi
Adınıza yapacaktım birer ev
Gülmeye sıra vermedi felek

Hayelerim koptu gelmez birdaha

Gönlüm sizi çok istiyor bu akşam
İçeceyim yada ağlarım bugün
Yanlızlık zor geliyor belkide yaşlıyım
Her gün ağlıyorum bu gün olmasın

Sizden razıyım şans da güldü bana

Adını deyince sızlıyor kalbim
Çok çektim kalmadı ağzımda dişim
Ne istiyor bende varsa gönderim
Kalbime deymesin sevdiklerim var

Ağlatıyor beni bıktım elinden