Müslüm Bayram Şiirleri - Şair Müslüm Bayram

İnsandan insana köle düzenin
Olduğu bir yerde yaşıyorum ben
Yâr aşkıyla yanmaz kulu üzenin
Seviyormuş gibi şaşıyorum ben

Batsın karanlığın güneşin doğsun

Rengine batırdım ilhamlarımı
Sevda çeşnileri sunar gözlerin
Gelincik kuşağı Gülhanlarını
Lale bahçeleri yanar gözlerin.

Gül dökmüş yoluna bağları asma

Sabahımın demi günüm ışığım
Sıcağından doldur yak güle güle
Kaderin bahtına kulun aşığım
Gönül selamını çak güle güle

Fethettin dünyamı köşkünü kurdun

Yine mi ayrılık şarkısı çalan
Tanıdık güftesi balı gözlerin
Aşksız geçen zaman yalanmış yalan
Vurulduk bestesi alı gözlerin

Ağustos sıcağı üşüyor musun?

İnsanlığa ikiliği ekenler
Mevla’mızdan şahımerdan âlimiz
Ayrılığa köz ateşi dökenler
Ne olursan gel diyenler velimiz.

Has bahçedir gülleriyle özeldir

Yengin bakışların, oduna düştüm
Rüyalar sualim, meçhul buldular
Divane halime, kendime küstüm
Kanber çiçeğindim, hemen soldular.

Seviyorum diye, ismini güle

Solgun yaz akşamı rastladım ona
Müjgânı altından baktı da geçti
Mis amber kokusu damardan kana
Zerk etti tenime, aktı da geçti.

Mağrur bakışları, endamı ağır

Ey şair! Eğer şairsen yalnız şövalyesin
Küsme yalnızlığına, birde dert etme sakın
Yoksun olsun sahte gülücükler el çırpmalar
Varsın… Unutma çünkü sen yüce bir şairsin

Bu yola baş koydun sonu ölümlü dünyada

Sevgi nedir aşk nedir şairliğince anlat!
Soy aynasına bakıp, teraziye çıktın mı?
Dilinde ezber edip, yıldızlardan buse at
Göklerin zenginliği maviliği tattın mı?

Seveceksen özgürce sor balığı denizden

Ağustosta açmış kanlı güllerin
Al yazma başında bir gelin ağlar
Kutlu kurtuluşta şanlı erlerin
Akıncı boyları pür selim dağlar

Sakarya Sakarya ünler Sakarya