Aşkımın romanı şiirin yazdım
Nice güller diktim el ile kazdım
Yaktım tatlı diller eledim süzdüm
Zemzemin soyudur kanar gözlerin.
Vecd ile duada andım ismini
Temmuz sıcağında yanmaktayım
Kanım terimin içinde
Vasiyetim vardı benim vasiyetim
Asılmaktı Pir sultanın ipinde
Otuz yedi candı onlar insandı
Nemrutların zulmü gelirse başa
Zulme alkış tutar ahu zar olur
Mesih olmaz Musa elinde asa
Sabah mucizesi güneş nar olur
Her bir canlı gibi geldik dünyaya
Puslu hava gizemi besler şiddeti rüzgâr
Sere serpe fidanlar kaynar dağın taşların
Direncin asaletin asil ana çınar yâr
Bulutlanır yüreğim düşürür gözyaşların
Uyu diyorlar bana
Şehvetli gecelere yaban yorganım
Sevdam özgürlüğümden (k)ana
Uyuyamayan aşktan organım.
Yılmak yok asla umutsuzluk yok!
Ey! Kendini her şeyin üstünde sayanlar
Siz hiç yıldızları seyre dalıp bakmadınız mı?
Güce, iktidara, maddeye kanıp; mülkü soyanlar
Güneşi ocakta yanan çerağ mı sandınız!
Nuh tufanı gazabından ders almadınız mı?
Ruh şaştı ruhsuzluğuna, uludu...
Yankılandı ormanlar
Devrildi ağaçlar
Kapladı örtüsü çığ gibi savruldu
Korku saldı her yere
Duyulmadı korkusu
İnsandan insana köle düzenin
Olduğu bir yerde yaşıyorum ben
Yâr aşkıyla yanmaz kulu üzenin
Seviyormuş gibi şaşıyorum ben
Batsın karanlığın güneşin doğsun
Rengine batırdım ilhamlarımı
Sevda çeşnileri sunar gözlerin
Gelincik kuşağı Gülhanlarını
Lale bahçeleri yanar gözlerin.
Gül dökmüş yoluna bağları asma
Sabahımın demi günüm ışığım
Sıcağından doldur yak güle güle
Kaderin bahtına kulun aşığım
Gönül selamını çak güle güle
Fethettin dünyamı köşkünü kurdun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!