hep sordum kendime neden diye
sonra sana sordum
oku dedin.
hep o nedeni merak etmiştim.
bilmemeler acıttı içimi
gecikmeler daha da acıttı.
bunun adı aşk değil
ben sadece sevdim
sevdim işte...
özgür bıraktım penceremdeki pervaneyi.
çok eski zamanlardan gelen
bir dosta sarılır gibi sevdim.
umut yasak diyemediler,
demeye getirdiler.
yemyeşil sürgünlerimizi biçtiler.
karabasan oldular düşlerimizde.
mevsimler geldi geçti,
ne göğü mavi
sızım uyandı kuşuykusundan
şimdi yine düşeceğim yollara
rengarenk sedeflerden
rüzgar gülü yapacağım balkonuma
şu köşeye guguklu saatimi asacağım
sarmaşık gülü dikeceğim bahçemin her yanına
sen yokken
denizi her gördüğümde sen gelirsin aklıma.
oturup kıyısına bakarım uzaklara;
bir gemi geçer süzülerek.
bir ses duyarım derinlerden.
bugün seni evde bıraktım
kurşun kalemin ağırlığı altında
bıraktım saman kağıtlarının arasına
çektim kapıyı çıktım...
dolandım durdum
canlar,cansızlar arasında
bulamıyorum dedim.
düşlerinle gerçeksin
ara bul dedi biri.
gerçekleri sırtlayıp omuzlarıma
eski sokaklarımda gezindim.
sıvası düşmüş duvarlarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!