Müjgan Kızıleniş Şiirleri - Şair Müjgan ...

yıllar geçmiş saçlarımdan,
her bir teline dokunmuş tek tek.
arada bir dizlerim sızlar,
yağmura gebe havalarda.
yine de vazgeçmez bu yürek aşktan.
birileri de bir şeyler deyip

ah be müzeyyen abla
yapma bunu bana.
zaten deliliğim hatsafhada.
sırası mıydı şimdi bu şarkının.
sırası mıydı?
ne sorumsuz bir geceydi başlangıçta..

hiç istek şarkın söylenmedi
sıradaki şarkı düştü hep payına
bir elinde cımbız
bir elinde ayna
uzanamadın koltukta
hep umrundaydı dünya.

düşlerim uzaklaşıyorlar benden.
neden yabancı gibiler bana;
kahroluyorum.
gerçekler hüküm sürüyor düşlerimde
yara aldı düşlerim
yaralıyım...acıyorum...

bir adam vardı daha dün hayatımda
gözleri ela,bakışları şimşekten.
yakışıklı mı yakışıklı.
adam mı adam.
bilmem neden istememişler memleketinde.
beynamaz demişler,hayatı dar etmişler.

gecemin içinde
ışıl ışılsın tüm albeninle.
etiğim feryat figan
sen sana alışıksın,
sen bana yasak.

çıkar üzerindeki emanet giysileri
sana ait değil ki
canın ondan yanıyor.
toparla hepsini
yırt.
yak.

aşkı bilmeyen dilsizdir
a dan z ye tüm harfleri koysan önüne
tutuktur dili söyleyemez
bir gözün kirpiğine bir damla yaş ekleyemez
çünkü aşk yok

başımın üstünde bir bulut dolanıyor
öyle dolu
öyle dolu ki gözleri
yağamıyor

başımın üstünde bir bulut dolanıyor

hayata kahretsem geçer mi acım
dolandı durdu dilimde ayıp dediklerim
sonra bir an aklıma geldi
gözlerin dedim
görsem iyileşir miydim
şu koca dünyanın