Müjgan Kızıleniş Şiirleri - Şair Müjgan ...

uzattım parmağımı
barıştım benimle sayende.
o'na rağmen...
ve diğerlerine...
ağzı olan konuşsun dursun;
korkmasınlar.

Deneme Denemeleri

Böyle olacaksın dediler...Belirlediler müfredatı.Tabi bunun kim olduğunla da çok yakın alakası var.Kim olursan ol herkes için hazırlanmış bir müfredat var.Bazıları farkında olmanın ayrıcalığıyla yırtıyor.Zaten bütün mesele de bu değil mi? ..Farkında olmak yani.

Hep birileri bir kural koyar uyulması gereken.Uyulmadığında da itilen birileri olur yine herşey gözardı edilir birden.Bazen sıkıntısını çektiğimiz bu kurallar sarmalayıverir etrafımızı.Sanki bir kabullenmişlik bir alışkanlık ne bileyim olmazsa olmaz oluverir ve kırar geçer benlikleri.Hep birileri var kendini göstermiyor ama biliyoruz ki o bizimle.Arada bir kulağımızı çeker.Ağzımızı,kulaklarımızı gözlerimizi kapatır.Onu hissettiğimde ellerine okkalı bir şamar patlatasım geliyor.Hatta bağıra bağıra küfretmek geliyor...ama terbiyem müsait değil :)) :))

Evet...Şu günlerde bir telaşımız var.Malum yılbaşı geliyor.Hani şu insanların günler önceden hazırlandığı,evine konuklarını davet ettiği,ya da edildiği.Ya da parası olan için eğlence yerleri ve tatil beldelerine akın ettiği...Yılbaşı işte...

Yılbaşı geceleri bana hep çocukluğumu hatırlatır.Ne güzel günlerdi onlar öyle.O gece herkes içinden nasıl geliyorsa öyle olurdu.Başı örtülü komşu teyzelerimiz makyaj yapar,üstelik başını da açardı.Hep güzel şeylerden bahsedilir, insanlar isteklerini gizlemeden açıkça söylerlerdi.İlerleyen satlerde, alkolün de dozu arttıkça suskun olanlar suskunluklarını bozar, en insan yanlarını,en güzel dileklerini paylaşırlardı birbirleriyle.Babam,hoş hergün içerdi ama yılbaşı gecesi dozu artardı içkinin.'''Nasılsa serbest,yasak yok,gel keyfim gel,yaşasın özgürlük''' derdi...Canım benim...Hasretim babacığım...Sahi ne güzel günlerdi onlar öyle..Babam dilediğince içerdi yılbaşı gecesinde.Annem bile bugün yılbaşı der birkaç duble içer neşelenirdi.'''Bu mereti içen boşuna içmiyor''' derdi.Şaşırırdım...Bu öyle hoşuma giderdi ki,en azından annem yılın bir günü babama içtiği için kızmazdı :))) Konu komşu nasıl da eğlenirdik.Tombalayı unutmadım tabii ki o olmazsa olmazdı zaten...Veee gece tam onikide Nesrin Topkapı...Kadınlar gözlerinin ucuyla kocalarına bakarlar,dikkatlerini dağıtmaya çalışırlar ama boşuna tabii ki :))) Arada küçücük cingarlar çıkar ama çabuk geçerdi...Dans bittikten sonra derin bir nefes alınır...Rahatlanır :)) Şimdi herkesin yeni yılını kutlama vaktidir.Ve en sevdiğim zaman bu işte.Benim de bu geceye özel küçücük bir özgürlüğüm vardı.Komşu oğlu aşkımı kimse ne der demeden yanaklarından öpeceğim :)) Bunlar en güzel yılbaşı manzaralarıydı benim için...O günlerde herşey daha bir başkaydı.Nasıl unutabilirim ki...

Yılbaşı geceleri bir başkadır bizim insanımız için.Umursamayana ender rastlanır.İnsanlar sokaklara dökülür günler öncesinden.Yiyecek,içecek,hediye telaşına düşülür.Delice alışverişler edilir.Herkesin payına mutlaka birşeyler düşer,öyle ya da böyle.Sonuç olarak alan da satan da memnundur.Benim bu günlere özel alışveriş tasam olmadı.Bundan böyle olmaz da.Derdim alışveriş olmasa da yılbaşı arifelerinde sokağa atarım kendimi.Bu sanırım sekiz yıldır gelenek haline geldi bende.Böyle günlerde tek zevkim şehrimin insan manzaralarını seyretmektir.İnsanların telaşı bana bambaşka şeyler hissettirir.Kimine güler,kimine üzülürüm.Ayaklarıma kara sular inene dek dolaşırım sokaklarda,alışveriş merkezlerinde.Her yılbaşı,sadece kendime çok sevdiğim yılbaşı çiçeğini hediye ederim.Tıkış tıkış otobüslerde ya da dolmuşlarda incitmeden,kırmızı toplarını dökmeden eve getirir,bir yıl önce aldığımla yerlerini değiştiririm.Eskiyi çöpe atmadan önce geçen yılı yeniden içimden geçiririm.

Hayata başlamak...Adımını atıvermek.Sonra...Sevgiden sözetmek,ezberlemek bu kelimeyi.Herşeyi öğreniyor insanoğlu ve kızı.Herşey öğreniliyor her ne kadar geç kalınsa da.Her yeni buluşta ve farkına varışta bir ötesi yok gibi gelse de bu koca bir aldanmaca.

Doğduğumuzda bilmiyorduk.Sonradan öğrenilir sevmek.O binbir emekle ilmek ilmek dokunur.Bir anne bebeğini emzirirken yüzüne sevgiyle bakar.Bebeğin gözleri pırıl pırıl,karnı tok.Sevginin a b c si anneyle başlar.O dünyanın tüm ışıklarını toplamak üzerinde ve yansıtmak gibi bir şey.Birgün tüm pencereler kapandığında ya da ışıktan mahrum kalındığında,bir mum yakmak,yeniden ışık tutmak herşeye,eridim bittim dememek.Çünkü sevmek biriktirip biriktirip harcadığımız şey değil.O alıp verdikçe bitmeyen tek şey.Ve koşulsuz olan.

Kalmak...Süssüz püssüz bir kadındı.Gitseydi...Yanıtı alınmamış sorular bırakacaktı geride; Gitmek terketmekti,bundan böyle yokum demekti.Gitmek...Mutfaktan gelen yemek kokusu,banyodan gelen su sesi,odalarda dolaşan şarkının anlamı kalmadı demekti...Sağ yanında kıvrılmış bir beden,bacaklarının arasında ısınmayı bekleyen buz gibi iki ayak olmayacak demekti.Çünkü gitmek... Tendeki kokuyu,yastıktaki boşluğu,ayağının biçimini ezberlemiş terlikleri,saç tokalarını,saksıdaki çiçeği,duvardaki resmi,henüz bitirilmeyen bir kitabı bırakıp gitmekti..Gitmek...Kalana acı verecek herşeyi öylece bırakmaktı. Ve bunu bile bile hiçbir şey kalmadı demekti.Birlikte poz verilen fotoğraflarda gülümseyen gözlere ihanet etmekti sanki.Gitmek zorda bırakmaktı geride kalanı; sana ihtiyacım var diye bakan gözlere seni seviyorum demeyi öğretmekten kaçmaktı.Farkında olmamak ne acı...Kalmak sevgiye giyinmiş süssüz püssüz bir kadındı.

sana iyi bak olur mu.
sana iyi baktığını gördükçe,
ben hep bizi seveceğim.
demiş ya şair:
''canı cananı için seven,
cananı sever'' diye.

alabildiğine yalnız,
olabileceğim kadar ıssızım bu akşam.
ve yine sağanak gözlerim,
karmakarışığım
darmadağınım bu akşam.

toroslarda,
bir yörük köyünde,
kurutulmuş elma kokulu bir odada,
tahtadan yüklükler içinde saklanmış,
küçük bir kilim,
keçi kılından.

ne kalabalık yerlerde yaşıyoruz.
ne kadar da yalnız herkes.
insanlar vızır vızır etrafımızda.
bir gürültü bir uğultu.
tacizler ve sahtecilikler.
gecikmeler,ertelemeler.

cebimde babamın verdiği son haşlığım
elma şekeri arıyordum,ya da renkli macun.
hayır hayır... istemiyorum artık.
cebimde babamın verdiği son haşlığım
dünyanın bütün çocuklarına uçan balon alacağım.

kelimeler nasıl da dökülür dudaklarından.
nasıl da acımasızca deler geçer yüreğimi.
omuzlarından tutup silkelerim,
''benim ben'' karşındaki derim;
ama duymaz umursamazsın.
tanıyamam seni..