Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Kur’an Rabbın kitabı
İnsanlığa hitabı
Kurtuluşun esbabı
Kur’andadır, biline

Oku gündüz gecede

Manalı bakışların içime ukde oldu
O hilâl kaşlarını çattın soldurdun beni
Mizahi halin ile gönlüme nükte doldu
Edana nazlarını kattın öldürdün beni

Kolaylıkla kurtuldum aştım gediklerini

Yurdumuz işgal oldu, harekete geçtiler
Ne diye uyuyorsun, kalk ulan yeter artık!
Aslın ile neslini kolay hedef seçtiler
Görüyor duyuyorsun, kalk ulan yeter artık!

Medya dedikleri şey dış güçlerin “troje”si

Hazanda poyraz eser sarsıp durur sinemi
Gönlüme şimşek çakar borana döner her şey
Dünyanın tümü sele batsa yoktur önemi
Gözlerimde küçülür barana döner her şey

Hasret beni gurbette nice dertlere salar

Dününü bilmezsin günün eğlence
Sen kimsin necisin bunu bil önce
Kafanı çalıştır inceden ince
Aklından çıkarma, ölüm var ölüm!

Elini,belini,dilini kolla

Özür diliyoruz peşinen özür
Engelliye engel olan bizmişiz
Derdini anlayıp vermedik huzur
Her şeye mania bulan bizmişiz

İnsanca yedirip içiremedik

Çalışmadan hiç bir yere varılmaz
Armut pişmez, kendi düşmez bekleme
Aklı olan boş işlere sarılmaz
Fakir isen kaderine yükleme

Okudun mu aradın mı rızkını?

Ancak sana ibadet eder, seni dinleriz.
Ancak senden isteriz dua eder inleriz
Ancak senin nurunla, gönlümüzü şenleriz
İmanın lezzetine erdir bizi Allah’ım!
Sevdirt birbirimizi, sardır bizi Allah’ım!

Hasret derim anlamaz yazmıyor kitabında
Frenkler vatan bilmez göçün önemi yoktur
Tepeden bakar sana zehir var hitabında
İnsanlıkları yok ki açın önemi yoktur

Onlar yedirmez ancak alıp da yer ne versen

Türkiye de kitap okuyan az’mış
Önüne geçenler bir şeyler yazmış
Okuyanı ya sapıtmış ya azmış
Bilirseniz yazın Allah aşkına
Manasını sözün, Allah aşkına