Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Cahiliye dönemini yaşarken
Çağdaşlığı söz etmeniz çok ayıp!
Adım adım uçuruma koşarken
Çağdaşlığı poz etmeniz çok ayıp!

Bir taraftan etrafımız sarıldı

Daha dün taşıyordu
Çekiç ile orağı

Şimdi cumhuriyetçi
Alıp koşar bayrağı

Sev ki, sevgi sana dönsün
Aşkla yan ki nefret sönsün
Gören seni mecnun sansın
Gerçek sevgi bu demektir

Seviyorsan sev yürekten

Virane gönlümün en ücra köşesinde
Var olan bir sevgi volkanı sollayabilir
Adın yazılıydı sevenlerin kaşesinde
Meydana çıkınca beni kim kollayabilir
Taşarım bendimden, aşarım tüm engelleri
Hiç eğleşmem artık, tanımam asla kimseyi

Göğsümde yeşerdiğim sevgi çiçeklerini
Demet demet bağladım, bölüşelim hadi gel
Döşüme düşürdüğüm, aşkın gerçeklerini
Düşünüp de ağladım, gülüşelim hadi gel

Gönlüm harabe oldu ne aranıp uğrandı

Tılsımlı sözcüğümü diyeyim de duyasın
Bu sana dediğimi baş uçuna koyasın
Akşam üstü bir kaşık sabah bundan doyasın

Ne dert kalır ne keder,bu sözcük sana yeter,
Bu sözcük olmayınca yaşamın tümü heder

Vatan olmayınca!

Ne can ne mal güvenliğin
Olmaz vatan olmayınca!
Ne bayramın ne şenliğin
Olmaz vatan olmayınca!

Acaba ne olacak?
Cak cak cak........
Tak......Tak...Tak....Tak...
Yine bir alçak bak, bak!
Hep böyle kan mı akacak?
Yine şehit yine kan,

Yavrum Türkçemize sahip çıkarsan
Atanı anlarsın bu yeter sana
Tarihine coğrafyana bakarsan
Hatanı anlarsın bu yeter sana

Dilini bilmezsen kalırsın fensiz

Ciddi ol ahdinde dur, boş laf karın doyurmaz
Sözünün eri ol ki, yalanda paşa olma!
Adaletten ayrılma, adil olan kayırmaz.
Hükmünde seri ol ki, talanda maşa olma!

Fakirsen sabırlı ol, bu haline dövünme