Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Dün biz atarken nutuk
Bu gün başka yol tuttuk
Dünümüzü unuttuk
Bu günümüz ne halde?
Var mıyız istikbalde?

Soktular bizi borca
Bu neye mal olacak?
Gününü kurtar harca
Borç mu iptal olacak?

Karşılıksız şey olmaz

Engeller aşa aşa
Gelirim koşa koşa
Dostlarımla baş başa
Yoktur hilafım benim

Bir gün aşar gelirim

Yıllar gelir peşpeşe
Kimse etmez endişe
Hele bakın şu işe
Yeni yıl kutlanıyor

Kutlayın ama neyi?

Aman ne hale düştük!

Aman ne hale düştük, yaşayış alafranga!
Moda, reklam özenti ayağımızda pranga
Çınar içten kurtlanmış, dışıtan çürümüş yonga
Sürekli yontuluyor, herkesin hırsı para!

Alçaklar yüceldi ayak baş oldu
Anamız ağladı gözler yaş oldu
Duygular körlendi kalpler taş oldu
Dünyanın son demi bu olsa gerek

Zulüm revaç buldu, adalet meyit

Hastane odasında kıvranıp duruyordu
Sırtüstü kalmış yalnız tavanı görüyordu
Nerede evlatlarım durmadan soruyordu
Göz yaşları kurumuş yüreği kırgın idi

Rahatsızdı bes belli öyle sabah ederdi

Seni canım gibi sevdiğim halde
Bırakıp gitmişsin bu muydu vefa?
El üstünde tutup övdüğüm halde
Sen yere atmışsın bu mudur vefa

Neler çattık neler neler görmüştük

Aradım taradım dünyayı gezdim
Hakiki dostları buldum sonunda
Hayretler içinde gerçeği sezdim
İşte gerçek bir dost oldum sonunda

İyisin boynunu eğdiğin kadar

Ruhunda hasret var, aklında sıla
Aksaray’da garip yaşar bu dostum
Meğer Kırıkhan’da nüfusü halâ
Aksaray’da gezer, koşar bu dostum

Zalim felek onu gurbete attı