Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Yağmuru bol olur, havası ılık
Tarlasında mısır, denizde balık
Görmeye değer yer, tarihten kalık
Bir başka diyardır, Karadenizim

Herkesin sevdası, tarihler boyu

Rampa yukarı almış dikkatli sürüyordu
Bir eşekle bir adam yolunda duruyordu

Kornaya bastı ama yoldan çekilen yoktu
Her an için bir kaza ihtimali pek çoktu

Çıra gibi yanıp ışık olmuşum
Pervane dışında yanan olmadı
Garibana kapı, eşik olmuşum
Divane dışında kanan olmadı

Övenlerim oldu geldikçe yeri

Çaresi yok derdin adı ölümdür
Senin de matemin tutulur bir gün!
Affedilmez suçun adı zülümdür
Karanlık bir yere yatılır bir gün!

Zulme cevaz vermez hiçbir nedenin!

Aç gözünü iyi bak
Neler halk eyledi Hak
Hepsinden faydalanmak
Nasip oldu insana

Hava su toprak madde

Didişmek hayatın tuzu biberi!
Bala hiçbir zaman sirke katılmaz
O halde şairden alın haberi
Yemek, yenmek vardır aç da yatılmaz!

Kimi der ki beni “yedin bitirdin”

Ah deyip ağladım yaram sızladı
Dertlerime derman beklerim gayrı
Merhem diye dosta gittim, tuzladı
Acılara elem eklerim gayrı

Allah düşürmesin sağ eli sola

Gönlüm hüzün dolu, neşeden yoksun
Yaşlar şıpır şıpır, gözler ağlıyor
Hayalin gözümde yanımda yoksun
Dilimde kıvranan sözler ağlıyor

Virane gönlümün baykuşu öter

Alnımdan vuruldum kanım akıyor
Oğlun şehit oldu ağlama anam
Gözlerim bayrağa doğru bakıyor
Oğlun şehit oldu ağlama anam

Canım feda olsun, benden bu kadar

Aşık maşukunun yolunda olur
O yola kum olup serilmek de var
Gerçek aşık olan bu yolda ölür
Helak olmak varsa dirilmek de var

Gönlünü kaptıran geri alamaz