Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Temel bir Rum kızına aşık olmuş, ve ona her ne olursa olsun
Ben seni alacağım dermiş, o da dinlerimiz ayrı bu mümkün değil
Ancak bizim dine girersen babam müsaade eder yoksa beni unut dermiş
Atışmalarını beraber okuyalım

Kaynar durur kazanum

Dost acı söylermiş içi yansa da
Kalbin tercümanı dildir uşağum
Elifi göstersen mertek sansa da
Cahilin gözüne mildir uşağum

Kendini medeni sayar birçoğu

Şu dünyanın gam yükünden yoruldum
Ah güzelim mutlu, mesut san beni
Yaram derin yüreğimden vuruldum
İnsaf eyle acı beni yan beni

Öyle dert ki çekilmiyor elemi

Yine özlem bürüdü sürekli bir sis gibi
Bırakmıyor yakamı gerekli bir his gibi

Kara bulutlar sardı ufuklarım karanlık
Bülbüller susuverdi gönül bahçem viranlık

Son nokta!

Bitti dostlar yazmam daha
Son noktayı vurdum artık
Bu kararı bozmam daha
Yetti, yetti durdum artık

Artık çoban korkar, oldu itinden
Koyuna o bakar, yemez etinden
Parmağı kaptırmış, oldu yedinden
....Bir köşede sinek, avlasın dursun

Perişan çobanı üzdürmesinler

Arada selam vermek


Arada selam vermek sevgiyi pekiştirir
Sevelim sevilelim, birbirini saralım
Kendine güvenmeyen gayrını çekiştirir

Dış görünüş aldadır sen kendi aslına bak
Pozlar insana dostun amelini gösterir
Balcıktan yaratıldı insanın nesline bak
Özler insana dostun temelini gösterir

Dost dostun aynasıdır bakanlar hor bakmasın

Bir vatandaş gördüm ki, sokaklarda sürünür
Devlet sahip çıkmadı, gazi düştükten beri
Kadere boyun eğmiş, karaları bürünür
Devlet sahip çıkmadı, gazi düştükten beri

Yaralandığı için, sakattır iş göremez

Bunca yıldır şehit verdik ağladık
Yeter diye diye bu güne geldik
Yaslara büründük kara bağladık
Biter diye diye bu güne geldik

Dünya bize düşman olduğu halde