Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Gene geldi aklıma çok merak ediyorum
Oftaki yaşlı kavak acaba duruyor mu?
Ah dostum Trabzonda şimdi olsam diyorum

Seyre dalmış insanlar katliamı izliyor
Oluk oluk kan akar dur diyecek kimse yok
Bu kadar mı naçarız? vicdanımız sızlıyor
Yahudi yakıp yıkar dur diyecek kimse yok! .......Ozan Mikdati

Bir bahane uydurup Gazze’ye giriyorlar

Hakkınızı vermemiz acaba mümkün müdür
Sizlere ömür boyu, köle olmamız gerek
Sizleri hatırlamak, sadece bir gün müdür
Ömrümüz size feda böyle kalmamız gerek

Bizleri aydınlatan, akıl veren sizsiniz

'>

Terör estirerek mübarek günde
Saldırıp durdular, soysuz katiller
İnsaf yok, vicdan yok, iman da din de
Öldürüp durdular, soysuz katiller

Doğduğum zamandan beri gezerim
Yollar beni hasta etti, yoruldum
Zaman denen bir deryada yüzerim
Yıllar beni hasta etti, yoruldum

Kandırıldım istismarla güdüldüm

Sakal hikayesi

Ata, Amasya’yı ziyaret etti
Vali konağında bir Şıh’ı gördü
Uzun sakalına çok hayret etti
Ata, yanındaki vali’ye sordu

Uyan millet uyan vatan gidiyor
Dış güçler ülkeyi talan ediyor
Hareket alanın bitti bitiyor
Uyan ey milletim, dön kendine gel

Köylünün toprağı giderken sele

Simdi gençler gittigi yer mahallenin çayhanesi
Onlari orda yakalar seytanlarin avanesi
Yetisip kehriz olurlar dünyanin en enayisi
Bir kalori bile etmez onlarin her bir tanesi

Hür yasariz bu dünyada zorlama yok dinimizde

Gibiydim

Yellere kapılan yaprak misali
Savrulup uçarken konar gibiydim
Yağmurlara hasret toprak misali
Hararet saçarken yanar gibiydim

Vay haline dara düştü fukara
Parası yok, hatırı yok zavallı
Komşusuna edecekti mudara
Arası yok, hatırı yok zavallı

Kızılaya bildirmişti durumu