Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Şu yalan dünyanın bitmez cefası
Bir derde düşersin, gerisi gelir
Yalandır her şeyi yoktur vefası
Bir derdi aşarsın, serisi gelir

Bundan böyle dünyam yıkılır diye

Böylesi mahlüka bey deme “şey”.. de
İnsan diye gezen böyle şeyler var
Çağırırsa, buyur söyleme “ey” de
Garibanı ezen böyle şeyler var

Asaleti yok ki veled-i zina

Tamahkâr oltaya çok kolay düşer
Paranın uçunu görsün o kadar
Girişir voltaya ayağı şişer
Bir uyanık onu kursun o kadar

Öyle hırsı var ki karun’dan beter

Gönülden gönüle yol var bilesin
Sen orada, ben burada, farketmez
Ben seninle sen benimle bilesin
Sen orada ben burada farketmez

Aramızda kurulmuş gönül bağı

Hayatım boyunca didindim durdum
Cefa mı ararsın çok arkadaş çok
Kanaat eyledim yetindim durdum
Sefa mı ararsın yok arkadaş yok

Gurbet hasretiyle canımı yaktım

Ah anam!

Sahura kalkmışım sofra başında!
Ah anam vah anam deyip ağladım
Ne suyunda tat var ne de aşında
Yutkuna yutkuna yiyip ağladım!

Adamı azdırır deyyus zamane
Susanın aklına limon sıkayım
Bana sus diyenler deli divane
Pusanın aklına limon sıkayım

Cennette huriye bakar şekilde,
Olsa da gözlerim seni diliyor.
Kevser ırmağına akar şekilde,
Dolsa da gözlerim seni diliyor.

Dünyanın döngüsü vuslata perde,

Yine efkar yine dert, yarı gece uyandım
Kalktım dikiliverdim, daldım daldığım kadar
Elimde bir sigara, sandalyeye dayandım
Balkonda kalıverdim kaldım kaldığım kadar

Göz attım gök yüzüne uzattım bakışımı

Ömür bir yekün
Eksilir hergün
Yok buna mümkün
Kalamazsın sen

Bu hayat sürmez