Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Düşündükçe düşündüm, bir cevap bulamadım
Muradımı dünyadan ne diye alamadım
Açlık kıtlık çekmedim, derde de bulaşmadım
Hapse girip çıkmadım kimseyle dalaşmadım
Dünyaya hevesim yok, mala vermedim önem
Alış- verişler yaptım aldandım dönem dönem

Tam yarım asır oldu terki diyar edeli
Aranıp sorulmadık, avrupaya gideli
Türk vatandaşı olmak, bu mu idi bedeli
Gurbet elde perişan, geçen yıllara yazık

Devlet babamız var ya, dedik yetim kalmayız

Bir zamanlar bilirdik komşuluk adabını
Kalmadı gidip gelen, nereye gidiyoruz?
Küçükler bilirlerdi büyüğe hitabını
Kalmadı yüze gülen, ne oldu bu millete? ..............Ozan Mikdatî

Nerde eski komşuluk, nerde eski insanlık?

Abdullah bin Mübarek, bir yere gidiyordu.
Yolda bir çocuk görmüş çobanlık ediyordu
Şuna gidip Allah’ı öğreteyim diyordu
Evlâdım, sen Allah’ı bilir misin? demişti.

Çocuk der ki: “Kul nasıl sâhibini bilmez ki? '

Çıkarı uğruna demokrasiyi
Hedef alanları alkışlayamam
Hukukun üstünde bürokrasiyi
Üstün kılanları alkışlayamam

Apo’nun hamisi olacak kadar

Ah eski günler!

Bir lokmamız olsa böler de yerdik
Hasretle anarım ah eski günler!
Oynardık, gülerdik, sohbet ederdik
Bu günü kınarım ah eski günler!

Hâlâ aynı ağızlar
Aynı laf salatası
Yine aynı sebzeler!
Aynıdır lokantası
Kenarı uçu aynı
Aynı kalmış ortası

Bir gün hatırlarsın diye resmimi
İmzalayıp sana gönderiyorum
Daha da görmezsin naciz cismimi
Artık bu sevdaya son veriyorum

Gam keder, en ağır yüklerdeyim ben

Selam size İslam da Kardaşlarım
Ey cephede biçare dindaşlarım
Her yönüyle dava arkadaşlarım
Moskofları sürün Allah aşkına!

Teslim olmayınız modern silaha

-Dert veren derman verir
Ölüm Allah’ın emri
Hakkında ferman verir
Ölüm Allah’ın emri
-Hastalık insan için
Hazır ol her an için