Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Doğru bildiğin yolu doğru bakıp gitmeli
Hemen yokuşa sarma düze de ihtiyaç var
Bazı şeyler değişmez bunu idrak etmeli
Kafayı boşa yorma yoza da ihtiyaç var

İbret almak erdemdir her başına gelenden

Gönlüm vatan hasretinden yaralı
Bu hasret yakıyor, yakıyor beni
Hasret mi sadece, dertler sıralı
Mahvedip yıkıyor yıkıyor beni

Gündüz hayalimde, gece düşümde

Kerbelanın yazıları
Şehit olmuş gazileri
Fatma ananın kuzuları
Hasan ile Hüseyindir

Hazreti Ali babaları

Bu güne dek aşkta eren olmadı
Aşkı muhabbete karar âşıklar
Sevda güllerini deren olmadı
Ezelden ebede arar âşıklar

Dilde gülü elde dikeni kaldı

Aslı yok astarı yok sanalda olan aşkın
Platonik olunca dile düşer sonunda
Konuştuğu hep yalan hem şaşkındır hem taşkın
Elektrikler kesilir pile düşer sonunda…………Ozan Mikdati

Çaresiz kalır insan kalbi küt küt atarsa

Ne oldu be dostum ses yok seda yok
Hasta mısın yoksa kırgın mısın sen?
Kırgınlığın varsa bende hata yok
Yoksa bu günlerde durgun musun sen? ....M.Bal

Yağmurmu çürüttü dağda darını

Kesmez balta ile yola girince
kör kütüğü yaramadım bir türlü
Ellerime baktım mola verince
Çatlakları saramadım bir türlü

Boşa emek verdim boşa yoruldum

Dünya barut fıçısı sebebi de bizleriz
Uyuştuk hortlak olduk aval aval izleriz
Sabahı bekliyorken bir kurtuluş gözleriz

Maddeye esir olan kullar el aman diyor.........Ozan Mikdati

Düşüne düşüne çıktım aklın dışına
Sonunda anladım, kafa yormam boşuna
Musıbet gelirse bir insanın başına
İkinci musıbet, kafa yormasındadır!

Sabırla sağ duyu eğer unutulursa

Cennet nurun âlâ nur, dünya Mümine zindan
Bu gerçektir hilâf yok tevili bilinmiyor!
İdrakine erenler kurtulur su-i zandan
Çok konuşan oluyor sadede gelinmiyor

Hakkıyla bilinseydi cehennem’in şiddeti