Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Uyumakta rüya var
Burda başka dünya var
Hem gerçek hem hülya var
Terkeyleme uykuyu
Uyu uyu yat uyu

Çok ses olan yerde sen sakin dolaş
Kenduni vakarli taşi uşağum
Hoşgörülü ol ki herkese ulaş
Budur sukünetin başi uşağum

Hem dostun lazımdur hem düşmanunda

Yalancıların mumu yatsıya kadar yanmış
Maskeler yere düştü yüzleri zahir oldu
Ona körü körüne bu millet nasıl kanmış
Vefasızdı nahoştu sözleri tehir oldu

Zamlar kasırga gibi her taraftan estiler

Yetimin hakkını helal saydırır
Her türllü erdemi yıkar yolsuzluk
İnsanlığın ayağını kaydırır
Ahlaksıza kazanç, çıkar yolsuzluk

Bu bir hastalıktır, çare bulmalı

Elhamdülillah deyip, müslümanım diyenler
Hiç hayır işlemeden, cenneti isteyenler
Yetimlerin hakkını, haksız yere yiyenler
Hangi yüzle cenneti, temenni eder durur
Yetimlerin hakkını, düşünmeden yer durur

Bir şey var hiç kimse, değil farkında
Yazılır, çizilir, tadan var mıdır?
Her kes bir şey yazar, sevgi hakkında
Kin ile nefreti, atan var mıdır?

Yazılır methiye, aşklar övgüler

Ecdadımız aşkın gözü kör demiş
Başka bir şeyi görmesi zor demiş
Kalbine, gönlüne ateş kor demiş
Kördür, zordur, kordur, aşkı yaşamak

Aklı çıkar çöller ona yol olur

Gafletten uyanın diyor yazarlar
Bizimkiler bunu ninni sanarlar
Çoktan şafak attı hala uyurlar
Artık uyanalım sabahtır, sabah! .

Ey Türk sende töre ananeler var

Bahardan umutsuz bitiyor kışım
Dönüşü olmayan yolun üstünde
Nerede yok oldu şu gençlik kuşum
Öte, öte bitmiş dalın üstünde

Felek bir insana atmasın kanca

Anlaşılmaz insanlar,

İnsanların işine aklım fikrim ermiyor
Okuduğum kitaplar bana bilgi vermiyor
Ya bilgiler eksiktir ya aklıma girmiyor
İnsanları anlamak, imkansızdır hem zordur