Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Bu sevda yureğimi sardı sarmaşık gibi
Dağılmıyor efkarım işler karmaşık gibi
Yine de seveceğim, yine de seveceğim

Yüreğim bin pareymiş dert sandığım çareymiş
Sonunda anladım ki bu dert bana göreymiş

Selam sana Çaykaram,selam gurbet elinden
Şimdi hasretim sana,kaçtıydım evvelinden
Methini çok okudum aşikların dilinden
Ben sana doyamadım,sen beni doyurmadın
Mecburi göç eyledim sebebini sormadın
Korkarım benim için bir mezar ayırmadın.

Ne darıldım senden, ne de sen küstün
Dostuz şarılmışız, devam edecek
Eşit şart içinde, yok bizde üstün
Dostuz, sarılmışız, devam edecek

Kıvraktır elimiz, dilde kemik yok

Belki yarın kim bilir bel ki ondan da yakın
Mutlaka ve mutlaka, ödenecek her hakkın
Bu günlük sen sabreyle, şiddetten de çok sakın
Bu karanlık bitecek, güneş yine doğacak
Sema nura bürünüp, karanlığı boğacak

Ne kazandık!

Ne kazandık Avrupa’dan sorarsan
Hastalıktır, para değil mal değil
Neden böyle buna sebep ararsan
Tuttuğumuz yılan çıktı, dal değil!

Ayrılık dayanılmaz hasretten yanar sine
Yara kabuk bağlarken kaşırsan kanar yine
Hafıza kaybı olsa insan takılmaz düne
Günümüzü yaşardım yarınlar olmasaydı

Ömrümün baharında feryad edip ağladım

Ne de çabuk unuttun buluştuğumuz yeri
Adını kazımıştım bir taş ile taşlara
O anı hep yaşarım vakit döner mi geri
Sensiz girip çıkarım baharlara kışlara

Hani aşk ateşinden gönlün buram buramdı

Yahu Allah aşkına bu adamın derdi ne
Başka bir işi yok da düşmüş turban derdine
Biraz da göz atsaydı sokaklarda sürtene
Ne bicim cambazlık bu iki ipte oynamak

Şair mi avukat mı hakim mi savcı mısın

Hilkatını,fıtratını
Takaddümü, fetretini
Zaafını,kudretini
Bildiğin kadar mutlusun

Kalbin sesini duyarak

Ben şair değilim şartlar yazdırır
Yazılacak çizilecek kardeşim
İnsanı kederle hasret bezdirir
Gurbet elde gezilecek kardeşim

Bu dünyada hatıramız kalacak