Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Gurbet elde soldu gonca gülümüz
Çürüdük gurbette, deren olmadı
Özlem yaktı uçtu gitti külümüz
Kuruduk gurbette seren olmadı

Yürekten ağladık bir sessiz gibi

BirLeşti, ikisi bir adam etmez
Teh dersin, çüş sanır ileri gitmez
Arı fışkı arar çiçek mi bitmez
Bunlar mı öncümüz, güldürmen beni

Avrupada yaşayan Türklere sorun bakın
Anketler öyle diyor yüzde yetmişi sağcı
Ama sola oy verir yüzde doksana yakın
Ne iki yüzlüdürler ne de hiç biri yağcı

Türkiyede olsalar bunun aksi olurdu

Bir Denesinler Hele

Kahraman Türk adımız
Şavaştır sanatımız
Şehadet muradımız
Her Türk bunu biliyor

Beslenen tüm emeller zihninlerde bir hayal
İstikbal öyle şey ki dimağın serabıdır
Bu kısacık ömürde değer mi bunca melal?
Bunlar insanoğluna tamahın çorabıdır

İyi okumak gerek hayatın tezlerini

Bazı yorumcular gaddar davranır
Gözleri kapalı yazar da geçer
Boşa çaba harçar, boşa kıvranır
Düzelteyim diye bozar da geçer

Kendi yazdıkları hürafe sözler

Hasbıhal yazdım dosta,okuyalım haberi
Gurbet yabancı diyar,haşındır afetleri
Deşersek yarasını kabaracak dertleri
Yüzü güleç ve serin döşü bir başka idi….İlhami Albayrak

Gurbetçi neler çekti, hal böyleyken küsmedi

Dedesine yardım ettiğim ülke
İşimize karışıyor ne dersin?
Onlar bize olamazken bir gölge
Düşmanlığa girişiyor ne dersin? ……İbrahim Coşar

Hakkı ile tarihini bir ansa

Memleket hasreti yazdırır beni
Gönül aynasından görüp yazarım
Hasret deryasında yüzdürür beni
Kağıttan gemiler dürüp yazarım

Özlemi gönlümü terketmiyor ki

Ömrünü uzatmaya, çalışmasın yalanla
Söz verip de cayanlar moralimi bozuyor
Gözümüzün içine baka baka talanla
Bu milleti soyanlar, moralimi bozuyor!

Diyor ki torpil ile, hiç bir ilgim yok benim