Öğret kızım öğret,
A' yı, öğret, B’yi öğret.
Dağları denizleri,
Vatanı, yurdu öğret.
Öğret kızım öğret,
Damla damla rahmet olsan semada,
Bir damlanı ister isem namerdim.
Derdime tek çare, olsan dünyada,
Bir zerreni ister isem, namerdim.
Ömrümde can olsan, canan olsan,
mehmet_sukru_bas@mynet.com
Aziz Kardeşim.
Şehirleri çok defa sevdiren yalnız geniş caddeleri, yüksek evleri, çiçekli parkları değil, güler yüzlü, sıcakkanlı, saygılı ve kültürlü insanlarıdır. Ben Elazığ’da bu güzelliği ve hazzı yaşadım.
İstediğiniz şiiri ve Elazığ’a duygularımı ifade eden bir yazıyı sunuyorum. Yazıyı neşrederseniz lütfen bana gönderiniz.
Ben seni vatanım, olduğun için sevdim,
Başka sevilecek, olmadığı için sevdim.
Ben seni sevdim ata gibi baba gibi yar gibi,
Ben seni sevdim sevilecek tek diyar gibi.
Ben seni sevdim vatanım, canımı sever gibi,
Penceremi açtığımda
Etrafıma baktığımda.
Okunan ezanlarda,
Ben mutluluk duyarım.
Gönderdeki bayrağımdan,
Menekşedeki renk,Güldeki koku,
Hayatın manası, tendeki doku.
Gözümün nurları hanlarımın hepisi,
Hayatın balı kaymağı TORUN SEVGİSİ.
Canı candan ayrı can
Candan üfledi neye.
Ney titredi derinden,
Can verdi o son besteye.
Bir sevgiliye, son serenattı,
Elli yıllık şu ömrümde
Bin bir çile, bin bir sorun
Nasıl dayandım, nasıl yaşadım
Bir de gelin, bana sorun.
Her günümde, bin ıstırap,
Ey adalet sen bana,
Ekmek gibi, su gibi, hava gibi lazımsın
Diz çökmek yakışmaz sana,
Ayağa kalkmalısın.
***
SERHAT’ime
Tuttuğum her dalı, kırık bir dal eyledin
Kime kardeş dediysem, kanlı düşman eyledin.
Daha ilkbaharında şu gönül sarayımı,
Yıktın temelinden, tarumar eyledin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!