Sabah vakti çok erken kalkarım,seherde,
Allah'a şükrederim,taze havayı içime çeker de.
Sona eriyor yavaş yavaş karanlık kabusu,
Dolduruyor içimi kır çiçeklerinin kokusu.
Aydınlanıyor bütün yönler,doğu,batı...
Dökülürken kalemin ucundan sözcükler bir bir
Çığlık çığlığa her biri…Cayır cayır yanıyor
Oluyorken her bir dize kendilerine kabir
Kalemi tutan her el kendini şair sanıyor.
Yese de yemekleri kepçe kepçe,kazan kazan
Şair değildik biz,
Fakat istedik ki,
Bizden de kalsın
Küçük bir iz.
Birkaç satır karaladım,
Saygım vardır benim aşka.
Seni seven bütün kadınlar yaşasın;
Fakat sana âşık olan bütün erkekler ölsün
Benden başka…
Uyanmamışken henüz uykudan, gökte güneş;
Ay ve yıldızlardır seher vaktinde bana eş.
Güne gün,cana can katar seher vakti canan;
İnci mercan katar cana seher vakti canan.
Uçar gözlerim benim,seher vakti ufukta;
Açtım bir seher vakti ellerimi semaya
Kurudu susuzluktan gönlümüz oldu harâb
Deyip arz ettim halimizi tek tek Mevla’ya:
Yağdır af yağmurunu, bize rahmet et ya Rab!
İç ve dış düşmanlar ki, kudurdukça kudurdu,
Şehidim!
“Hakkını helal et” diyorsun
sende hakkım var mı ki,helal edeyim?
“Bana dua et”diyorsun
Duaya ihtiyacın mı var ki,sana dua edeyim?
Kim demiş ay yalnız
Gökyüzü sözlüğünde?
Görmüyor musun etrafında
Bu kadar yıldız?
Bir problem mi var gözlüğünde?
Gezerken sokak ortasında bitkin,yorgun,derbeder
Yoluma çıktı yalnızlık,dolaşmaya başladık beraber.
Acele yaşadım gençliğimi,vakit bulamadım aşka
Çalmadı kimse kapımı dostum yalnızlıktan başka.
Her geçen yıl,bir çentik attı yaşlanan alnıma
Uzatmayacaktın madem elime elini,
Neden diktin benim gönlüme aşk heykelini?
Yokluğunu hücrelerimde hissederim ben,
Sensiz bakarım güneşe,aya,yıldızlara…
Yürüdüğüm yollar neden yokuşa vuruyor?
Yüksek dalgalar neden hep kalbimi kırıyor?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!