Mehmet Cıngır Şiirleri - Şair Mehmet Cıngır

Kömür gözlerini sevdiğim dilber
İlgisizliğin sanki bir naz gibi.
Gecedir hep bana, sensiz gündüzler.
Kayıyorum ben gökte yıldız gibi.

Katlanırım dikene ben gül için.

Kömür gözlüm gözümdeki yaş ile
Sevdim seni aşk sarhoşu baş ile.
Çağırınca ben seni göz, kaş ile,
Bin aşk atına, hemen gel sevdiğim.

Aşık oldum sana, döndüm özüme,

Kömür gözlerini sevdiğim dilber
Şu yalan dünyayı gezdim gezeli
Gördüm Bağdat,Şam,Adana,Konya’yı
Görmedim senin gibi bir güzeli.

Evinin önü geçilmez gazelden

Kömür gözlüm çok mutlu olurum ben
Sen benim yanımda olduğun zaman.
Yüreğimde kırmızı güller açar
Gülşen olur gönlüm güldüğün zaman.

Yokluğunda gecelerim Kerbelâ

Eskiden kuşlar gelirdi küme küme
Ağaçtan ağaca konarlardı.
Pencerenin önüne gelirler,
Sabah şarkıları söylerlerdi
Gökkuşağı renginde.

İki tane limon ağacı diktim
Büyükçe saksılara
Balkona koydum.
Suyunu veriyorum,
Gübresini veriyorum,
Güneş alıyor.

Bilmem neden ağlar?
Görmedim ben hiç güleni.
Gelen ağlar,giden ağlar;
Analar ağlar,babalar ağlar;
Âşık ağlar,şair ağlar,şiir ağlar;
Aç ağlar,tok ağlar,çıplak ağlar.

El çektim gayrı oyundan, eğlenceden, meyden,
Sırlı nağmeler dinliyorum ben artık neyden.
Dünya derdiyle akıp giderken fani ömrüm,
Haberim olmadı benim bu esrarlı şeyden?

Eritti ruhumu ruhundaki derûnî ses,

İçim sıkılıyor bugün gecenin ucunda
Zor nefes alıyor yüreğim göğüs boşluğunda
Bir hüzün var karanlığın dudağında…
Uzaktan bakıyordu bana ay,çok uzaktan…
Ama yıldızlar kümelenmişti penceremin önüne.
Yakıyordu yüreğimi bir ateş.

Annem çocukluktu.
Annem mutluluktu.
Sabah erkenden kalkar,
Pencereyi açardı…
Her taraf pırıl pırıl…
Üzerimizden yorganı atardı.