Ölünce iki metre kefen bezi,
Bindirirler tahta ata sizi
Tahta atın üstünde yata yata
Rahvan gidersin hava ata ata
Gelir müezzin sessizce başına,
Ölüm bile selam verirken bana insan diye
İnsanı seviyorum ben, diyorsun da habire,
Selam veriyorsun da sokaktaki kediye,
Niçin Hakk’ın selamını vermiyorsun bana.
Görüşüm farklı diye ben insan değil miyim?
Görünce beni, neden dönüyorsun deliye?
Nerdesin! Bu dünyada eğer sen yoksan gülüm!
Bu alçak,maskeli dünyayı ben ne yapayım?
Sen yoksan yaşamaktan güzeldir bana ölüm.
Sensiz; günü,ayı, yılı,ben ne yapayım?
Anarım adını her seherde,hece hece,
Ben bir güzel gördüm pınar başında
Henüz on yedi on sekiz yaşında.
Elinde su testisi su doldurur
Bir letafet var gözünde kaşında.
Görür görmez çok sevdi onu özüm
Ben bir güzel gördüm pınar başında
Henüz on yedi on sekiz yaşında.
Elinde su testisi su doldurur
Bir letafet var gözünde kaşında.
Görür görmez çok sevdi onu özüm
Gördüm Endamını bir merdivenin başında
Bir girdap gibi çekiyordu içine beni.
Gözlerin, endamını eritiyordu kaşında
Oturup bir kenarcıkta seyrettim gölgeni.
İşte oradaydı pembe rüyamın kadını
Benim gönlüm gökyüzü olsa ne yazar,
Sen uçmayı bilmedikten sonra…
Ben Mecnun olsam ne fayda,
Sen Leyla olmadıktan sonra…
Mezar taşımı altın mermerden yapsan ne çare
Ben öldükten sonra…
Derindir dibi bu koca şehrin kuyu gibi
Yuttu beni balığın Yunus’u yuttuğu gibi
Dolanıyorum şehrin karnında yalnız, şaşkın
Ne kirli sulardan geçtim ben boyumu aşkın.
Bölüyor şehri ortasından koca bir nehir,
Bu vatan,onun aşkıyla tutuşup
Yüreği kocaman atanlarındır.
Gece ve gündüz, uğruna koşuşup
Keyfini bir pula satanlarındır.
Engellerin üzerinden atlayıp
Bu vatan, uğruna toprağın bağrına girip,
Yer altında koyun koyuna yatanlarındır.
Bu vatan, uğruna severek canını verip
Mübarek kanlarını sele katanlarındır.
Bu vatan, uğruna huduttan hududa koşan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!