Mehmet Cıngır Şiirleri - Şair Mehmet Cıngır

Mehmet Cıngır


Irmakların kaynağıdır gözlerim
Bu kaynaktan beslenir denizlerim.
Ne zaman içimden bir kara tren geçse
Uzar gider raylar
Kimse bilmez

Devamını Oku
Mehmet Cıngır


Çalmışsa eğer düdük,çalmak yoktur zamandan
Oraya giden bir tren kalkar bu istasyondan.
Halay çekilir,heyacan yaşanır binişte,
Bir hicran yaşanır nemlidir gözler inişte.

Devamını Oku
Mehmet Cıngır


Göğsünden fışkırıp karın
Kardelen olup zamanı dondurdular
Yapraklarına kar kondurdular.
Vatan anaydı,vatan yârdı,
Üniformaları baştan aşağı kardı.

Devamını Oku
Mehmet Cıngır

Kaldır başını
Kar altından kardelen
Gül(ü)ver dünyaya.

Devamını Oku
Mehmet Cıngır

Olur mu demeyin
Karın göğsünde bahar?
Bir kardelen karın altından
Kaldırmış başını bakar.

Devamını Oku
Mehmet Cıngır

Kalbin varsa yuva kurar,
Ocak yakarsın.
Yoksa yürek…

Devamını Oku
Mehmet Cıngır


Vurur kalbimin sahiline bir deniz
Dalgalanır bir o yana bir bu yana
Ve her dalga bırakır kalbime bir iz
Ve her iz mavi bir aşk bırakır bana.

Devamını Oku
Mehmet Cıngır

Kahve gözlü nazlı dilber
Kucağında yatamadım
Koştum ama tutamadım
Arkandan yel ettin beni.

Gül aldım yâr dudağından

Devamını Oku
Mehmet Cıngır

Kahve gözlerini sevdiğim güzel
Bana neden küstün bilemedim
Sel oldu gözümden süzülen yaşlar
Yaşım silecek mendil bulamadım.
Aylar var ki ararım ben gülümü
Bulamazsam yeğlerim ben ölümü

Devamını Oku
Mehmet Cıngır


Güneş döner
Ay döner.
Doğunca gü
Ay”fıs”diye söner.
Ay,olur mu güneşin dengi?

Devamını Oku