Irmakların kaynağıdır gözlerim
Bu kaynaktan beslenir denizlerim.
Ne zaman içimden bir kara tren geçse
Uzar gider raylar
Kimse bilmez
Çalmışsa eğer düdük,çalmak yoktur zamandan
Oraya giden bir tren kalkar bu istasyondan.
Halay çekilir,heyacan yaşanır binişte,
Bir hicran yaşanır nemlidir gözler inişte.
Göğsünden fışkırıp karın
Kardelen olup zamanı dondurdular
Yapraklarına kar kondurdular.
Vatan anaydı,vatan yârdı,
Üniformaları baştan aşağı kardı.
Olur mu demeyin
Karın göğsünde bahar?
Bir kardelen karın altından
Kaldırmış başını bakar.
Vurur kalbimin sahiline bir deniz
Dalgalanır bir o yana bir bu yana
Ve her dalga bırakır kalbime bir iz
Ve her iz mavi bir aşk bırakır bana.
Kahve gözlü nazlı dilber
Kucağında yatamadım
Koştum ama tutamadım
Arkandan yel ettin beni.
Gül aldım yâr dudağından
Kahve gözlerini sevdiğim güzel
Bana neden küstün bilemedim
Sel oldu gözümden süzülen yaşlar
Yaşım silecek mendil bulamadım.
Aylar var ki ararım ben gülümü
Bulamazsam yeğlerim ben ölümü
Güneş döner
Ay döner.
Doğunca gü
Ay”fıs”diye söner.
Ay,olur mu güneşin dengi?




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!