ÖLÜM
Ölüm herkesin ortak kaderi
Ölüm karşısında nedir ki dünyanın ederi
Ölümden dahi korkumuz yoktur
Zira ölümsüzlüğü tatmaktır ölüm
Akşam olur,
Geceleyin
Bir yel eser serin serin
Gömersin başını yastığa
Sarınırsın yorganına sıkı sıkıya
Ölümü düşünürsün derin derin.
İçimde hiç susmayan bir ben var benden başka
Der ki,”Uzun ince bir yoldan gidilir aşka.”
Kavuşmak için de ölümü öldürmek gerek,
Koklamak için ise gülü güldürmek gerek.
Geçip gitti bu ömrüm düş gibi,
Uçup gitti gençliğim kuş gibi.
Ne yazı gördüm ben ne baharı,
Yaşadım hayatı hep kış gibi.
Yağan yağmurlarda hep ıslandım,
Ömür dediğin nedir ki
Su misali akıp gidiyor işte
Bu dünya iki kapılı bir handır
Her gelen bir bakıp gidiyor işte!
Dost bilip güvendiklerimiz
Şu ömür dediğin nedir ki!
Akıp gitti işte sel gibi.
Gençlik,deli bir rüzgâr idi,
Esip geçti işte yel gibi.
Ölüm dediğin ne ki
İki metre yerin dibi
Üstü hayal,altı ebedî
Bakıyorum da yaşayanlara
Dünyayı yutmaya çalışıyorlar
Kim ederse Allah’a yürekten bir teşekkür,
Aç ve susuz kalmaz o kimse olsa da fakir.
Her canlının rızkına kefildir yüce Allah,
Fakat çalışmak gerekir deyip de bismillah.
Halk bunalmış istiyorsa adalet,
Var demektir o sistemde bir illet.
Adaleti sağlayamazsa devlet,
Kaçınılmazdır halk içinde kıllet.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!