Ey sevgili!
Mesken mi tuttun aklımı?
İçinde ne dönüp duruyorsun
Alıcı kuşlar gibi?
Bilirsin bütün gizlimi saklımı.
Kim bilir ne hayaller kuruyorsun
Çekip paratoner gibi şimşekleri üstüme
Korudum yurdumu yuvamı yıldırımlardan.
Kırmızı gülün merhamet dolu büklümleri
Sarıp sarmalamasaydı o günlerde beni
Yeşil bir ot gibi büyüdüm dünyada
Bastılar üstüme.
Bak sarı sarı akıyor kanım.
Tutuldu dilim,
Ağrıyor her yanım.
Vatan bir bütündür;bölünmez dedik
Bayrak,şereftir; namustur, inmez dedik
Devlet ebet-müddet,millet aziz dedik
Fakat nedense darbeyi yine biz yedik
Ah ben n’eyleyim,n’eyleyim,n’eyleyim!
Anılar gibi cama vurmayın ey damlalar!
Biliyorum geçti bahar yaz;geldi sonbahar.
Bundan sonrası ki, kış mevsimi biliyorum
Şunun şurasında göreceğim birkaç gün var.
Bilinmez kış mevsiminde neler gelir başa,
Gün battı akşam oldu demin,
Ve perde perde soldu yüzüm.
Karardı semavet-ü zemin,
Görmez şu dünyayı gözüm.
Nereye baksam çıkmaz sokak,
Dudağında garip bir tebessüm
Yanık yüreğinde hun
Kavurucu çöllerde
Leyla’sını arar Mecnun
Yandı çöl,durdu zaman
-Yağmur yağmıyormuş,
-Yağmasın.
-Bulutların suyu çekilmiş,
-Çekilsin.
-Toprağın dudağı çatlamış,
-Çatlasın.
Dalarken Mehmedim şehadet uykusuna
Düştü zalim kefereler Gayya Kuyusu’na.
Bir daha gördü dünya mehmedimin gücünü,
Ve aldı kan ağlayan anaların öcünü.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!