Kürşat Hardal Şiirleri - Şair Kürşat Hardal

Bir tarafta Doğu,
Öbür yanda Batı.
Çekilmez,
Bu hayatın İnzibatı.

Sana doğulusun deseler,

Uykusuzluktan çırpınıyor gözlerim,
Bir tren yolculuğunda arıyorum şimdi seni.
Seni bulsam ,
Kendimi de bulurum belki.

Anlamsız bir yolculuğa çıktım,

Ağlamasına sevdalandığım kadın,
Sevinç gözyaşlarında,
Her damlasında bir parça doğuyorum.

Gözlerine sevdalandığım kadın,
Sen bakınca bana,

Dün düşünme,
Bugün konuşma,
Yarını hayal etme.

Dün zincir,
Bugün kelepçe,

Yorgun düşmüşsün,
Çokça yaralı.
Biraz hüzün var sanki,
Kimler yaktı canını?

Gözlerin tehlikeli alan,

Ar ve namus, çekilirken karanlığa;
Çıktı edepsizlikler gün ışığına.
En büyük edepsiz benim! diye bağırsam,
Bu gerçeğe kim inansa?
Yok mu her insanda, az da olsa haya,
Biz çıkmışız çoktan yola.

Sessizce oluyor her şey,
Ne yaprak düşüyor,
Ne rüzgar esiyor,
Kimsenin ruhu bile duymuyor.
Bu çağın acısı da bu,
Her ölüm sessiz oluyor.

Sebepsiz, ukala,
Geçmek bilmeyen geceler..
Bitirin artık,
Sonu gelmez işkenceyi.
Şımarık, unutkan,
Solgun gündüzler..

Bu gece sığmıyor içime,
Doğmuyor güneş.
Gelmiyor sanki bahar,
Kokmuyor taze çimen.

Göremiyorum yıldızları,

Yansın bir sigara daha,
Azalsın ömürden bir gün.
Baksana sen varsın aklımda,
Ve daha gece uzun.
Dalsın yine gönlüm hayallere,