Kürşat Hardal Şiirleri - Şair Kürşat Hardal

Hiç beklemedim,
Beklenen ilhamı.
En güzel anlamı,
Gözlerinde buldum.

Bürünmedim şair kılığına,

Aklına gelivereyim bir gün,
Yüreğinde ki yangın harlansın.
Şimdiler de görmelisin beni,
Görsen,
Gördüğünle yanarsın.

Bir damla değilken,
Okyanusa büründük.
Cefayı hak ederken,
Sefasını sürdük.

Büyüdük elbet,

Yedi dümen,
Yedi sahtekar.
Direksiyona geçen,
Erken kaçar.

Hepsi bana oynuyor,

Çeyrek asra selam olsun.
Ben doydum;
Acıya,
Kana,
Karaya.

Yak sende bir sigara,
Çek dumanı içine sekte sekte.
Yüreğinde,
Bir alev belirsin ansızın.
Her acın bıçak bıçak,
Saplansın bedenine.

Tanımlanmaya çalışan bir sözcük,
Tasvir edemediğim bir mana,
Duyumsanmaya çalışan bir his,
Hepsinin anlamı sen miydin?

Kanmışken dünyaya,

Bir bedende tıkılıp kaldın,
Çıksana ruhum.
Bak görmüyor kimseler,
Sessiz sedasız uçuver şimdi.

İnan,

Birazcık da buraya bak,
Yoksa manzara izlenecek gibi değil.
Bir nebze de olsa tebessüm et,
Yoksa gülüşler samimi gibi değil.
Az da olsa anla beni,
Yoksa anlatılanlar gerçek gibi değil.

Bir büyük şehrin,
Dar bir yolunda.
Keskin bir havayla,
Yokuşun en başında.

Kaldırım taşları şaşkın,