Kemal Eyüboğlu Şiirleri - Şair Kemal Eyü ...

Bir dalda üç çiçek,
Üçü de ayrı renk:
Alı Türk,
Yeşili Kürt,
Sarısı Boşnak...

haykırıyor acıya karşı yüreğim
ağlama boşuna,duymazlar
yangın rengi ağzımda dilim
ızdırap içinde yalancı sözcükler
resmine baktıkça çocuk,ezilirim

Ahmet,Mehmet,Ayşe,Fatma..
Türk,Kürt,Arap,Ermeni,...
Müslüman,Hristiyan,Yahudi
olsalar,ne fark eder?
Yurdumun dört bir yanında,
Aç çocuklar ağlıyor...

ne elindeki
kadehte
ne içindeki
meyde gözüm var,
Elena...
lâkin;

Savaştan çıkmış kentin
enkazı altında,
Yarım kalmış merdivenler gibiyim;
Adımımı attığım her basamak,
boşluğa çıkıyor!
Gidecek yönüm,

Oğul,
sana "erkekler ağlamaz" diyenlere,
bi sor bakalım;
kaç tanesinin annesi ölmüş ?

Hele bir de, aylardan nisan ayı ise!

Aradan uzun zaman geçti.
Dün gece rüyamda gördüm seni.
Şımarmak istedim, sana.
Gücüm elverdiğince, koştum yol boyu.
Düştüm!
Avuçlarım, toz toprak içinde; kan revan...

Bizde;
Kazanç asgari,
harcama askeri.
Beynimiz askeri,
aklımız asgari.
Sözlerimiz askeri,

on iki ayın içinde,
en çok sevdiğim nisandı.
nisanda sen gittin ya anne,
takvimlerde on bir ay kaldı!

K.E.

Bakmayın sessiz,
sakinliğime.
Aslında çok geveze
biriymişim. Annem öyle derdi.
Fakat, zaman zaman bir berbatlık çöker üstüme...
İçime kapanırım;sessiz