Lafları ip oldu hali defle zil
Hovardaca tavrı bitmiş ki pil
Saçları yoldurmuş çalmak ister kil
Temizlik yapacak derman kalmamış
Dürüstlük yaparken yalanı hazır
Acı keder parayla da alınmaz
Gün gelince göreceksin o günü
Yüce dağın kışları da tükenmez
Hele bekle fırtınalı günleri
Her gün aynı, dertleri de çekilmez
Dertler girmiş birer birer sıraya
Yaprak gibi dökülüyor yürekten
Görseler anlamayan insana
Yürek yanmaz avucuna köz döksen.
Ne dost olduğu belli nede düşman
Ele alan posta vurur
Kuru sevgi boşa gurur
Eli değil dili vurur
İnler durur dertli sazım
Kış gelince kuru ayaz
Konuşmak benimde hakkımdır diyen
Ulu orta meydan okur arkadaş
Adalet önünde eşitiz diyen
Devletime küfür eder arkadaş
Salyalı ağızla meydana çıkan
Deyin hele bana doğru söyleyin
Gemiler mi battı yoksa yürek mi
Yalanlara köle kullar söyleyin
Gemiler mi batar yoksa yürek mi
Hasletler çürümüş sevgiyi bilmez
Sen, benim diyenler beni satmışsa
Sırtıma binerek dağı aşmışsa
Doğruyu bırakıp yanlış yapmışsa
Deyin hele dostlar ben neler deyim
Ekşimiş mayayla yoğurt yapılmaz
Dil, olur mu ki hiç tatlı
Altı üstü bir deri
Ustasının elinde, kabına sığmayan şu hali
Gözünün içine baktığımda
Ucundan akıtıyor, görseniz o balı
Görmeye, bilmeye hiç gerek yok
Elimi tutamıyom, dilimi tutabilsem
Güzel insan olmanın yollarını bilirim
Ulu orta lafımı, demeden tartabilsem
Kimseleri üzmeden, yaşamayı bilirim
Dilim boşa çalışıp, kürek gibi dönerken
Dilimden dökülen sevda yelleri
Sazımın telleri aklım yakıyor
Damla damla döker aşkın selleri
Sazımın sesleri yürek yakıyor
Sevmenin bedeli ağır oluyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!