İsmet Anik Şiirleri - Şair İsmet Anik

Bir siyah tül, bir siyah gül
Yetişirsen baş ucuma
Geç kalırsan taş ucuma
Hakkını helal et yarim

Dertli bülbülden serenat

Sızı verdin incelerden
Seni derdim hecelerden
Bol yıldızlı gecelerden
Güne güzel uyan gülüm.

Seher vakti güller açar

Sorulur mu nasıl neden
Hayalime çığ düşmeden
Daha şafaklar sökmeden
Güneş bizim için doğmuş.

Dağlar beyaz, dağlar ayaz

Yine taşla dolmuş Tohat yolları
Onbeşli onbeşli düzmeyin heri
El atında eccük açah yolları
Elevay elevay gezmeyin heri

Vakit akşam, yol uzak geç kalmışım.
Belki son gecedir diye telaşım
Aklıma geldikçe zonkluyor başım
Gecelerim sensiz geçtiği zaman.

Çıldırmış kalbim yine kuduruyor

Sol göğsümdeki cebimden
Akşam olunca çıkarsın
Gece boyu konuşuruz
Konuşuruz dertleşiriz
Yıldızın doğana kadar.

Çiçeklerden onu sevdim
Kokulardan onu sevdim
Güzellerden onu sevdim
Ondan başka sevemedim

Eylül bana yaptı yapacağını
Rahat bırak üzme beni ne olur
Söylemedi birgün kopacağını
Düşen yaprağımı ezme ne olur

Ulaşım ya tenzilli ya beleş oldu bana
Kızulcıktan bir baston arkadaş oldu bana
Bu günlerde Azrail tebelleş oldu bana
Bekletmeyin dostlarım zamanım çok dar benim
Altmış beş yaş üstüyüm önceliğim var benim

Ömersiz adalet zulüm olunca
Adaletsiz Ömer zalim olurmuş
Mizanı gömersen mülkün himine
Damında Cehiller alim olurmuş