İsmet Anik Şiirleri - Şair İsmet Anik

Beyazlık; Diğer renklerden ayrışmakla değil,
Bütün renklerle kaynaşmakla olur.

Sabır; Yok'a karşı boyun bükmekle değil,
Var'a karşı dirayetle olur.

Dilimden dökülenler uçar gider,
Aklımda kalanları yazar kalem.
Dökülenlerin yükü acı keder
Tatlı hatıraları yazar kalem.

Evime yurduma hasret kalınca

Ateş sabit
Düşenler yanar
Yananlar ağlamaz
Klanlar ağlar.
Yanana yanar.
Ateş sabit,

Ne elini tutup gözüne baktım
Ne dizine yatıp yüzüne baktım
Ne işvene, ne de nazına baktım
Bir kuru sevdaya talim ettirdin.

Hayal edip saçını ördüm diye

Şair dermansız derde müpteladır.
Şaire huzurlu günler beladır
İşine gelmeyene; ukaladır.
Fırtınalara dayanandır Şair.

Zaman gelir; ağlayanları döver,

Gözden süzülen her damlada hüzün arama
Salya-sümük akıtıp kıs kıs gülenler de var.

Her konuşanı, her düşüneni adam sanma
Aynalarda kendini insan bilenler de var.

Diz kırdım dergahına, hoş geldin balam dedi.
Meyve sundum namına, daha bunlar ham dedi.
Olgunlaşır mı dedim, çilesiz sanmam dedi ?
Müsademi istedim, yok! seni salmam dedi.

Ateş yaktı ilk önce,ısınmamı istedi

Ne tespih olayım, ne imamesi,
Ne ölü kelebek, ne pul tanesi.
Çam sakızından kehribar olayım,
Parladığı yerde sönsün haresi.

Avazım çıktığı kadar
Haykırmak istedim sana
Sevdiğimi diyemeden
Dudakta dil mahkûm oldu.

Sevdamı anlatsın diye

Yıl Bin dokuz yüz yirmi uç Ankara
Yirmi dokuz Ekimde Dünyalara
İlan ettik Cumhuriyetimizi
Ay ile yıldız koyduk Bayraklara.

Başkan Atatürk ilk meclisi kurdu