İsmet Anik Şiirleri - Şair İsmet Anik

Ne yüküm oldu, nede yük oldum
Her ne aradımsa kendimde buldum
Bilene de bilmeyene de sordum
Varmıyım yokmuyum bilemediler.

Ağlamayı unuttum kederimden

Onbeş sarayı yıkıp bir ev yaptık
Eyvanına onaltı yıldız taktık
Bahçeye tefrika tohumu attık
Tarihe nifak katanlar utansın.

Düşün yetmişiki çeşit el ele

İkiyi bulduğunda
Bir'i unutuyorsan
Hala senin kafanda
Bir iki tahta noksan

Bugün;
Yarine göre genciz
Düne göre
İhtiyar.
Dün ile bugünü eşit olanlarmı?
Bahtiyar.

Sen Dünyalar varı oldun
Serpilerek huri oldun
Yiğitlerin yari oldun
Günler sana kutlu olsun.

Ana oldun, bacı oldun

Hangi kalemler yazmış
Bahtını karalamış
Kadir kıymet bilemez
Sineni yaralamış

Ağla Fadimem ağla

Benden aşık maşuk olmaz
Sevda nedir görmemiş say
Bir yıldızla gece olmaz
Güneşi de doğmamış say.

Mutluluk bir muma benzer

Beni tanıyan var tanımayan var
Adımı söyler resmime bakanlar
Tanımayan tanısa neye yarar
Tanıyan beni-adem bilmedikçe

İki Dünya arasında yolculuk

Hayat; kimisine baharda naşlar
Kimi İnsana, sevince başlar.
Kaderdenmi? kederdenmidir? nedir?
Benim gibilere doğunca başlar.

Hayalimle birkaç daire kurdum,
Senin hayalini çağırıyordum.
Ne kadar uğraşmda bilinen gerçek,
Bugün hayalin yine gelmeyecek.
Göz ile görmeme izin vermezdin,
Hayal kursam hayalime gelmezdin.