İsmet Anik Şiirleri - Şair İsmet Anik

Demir perde dayanırmı ateşe
Demir dağlar damla damla erirken
Kurt uludu Kartal uçtu güneşe
Kafkaslarla Dağıstanlar ağlarken

Ucu yanık cümlelerle doldurur beynimi
Amansız fırtınayla kopan şiir mevsimi
Sağanaklar başlayıp kalemim yeşerdimi
Coşturur elvan elvan kokan şiir mevsimi.

Göz göze geliriz sen susarsın ben dinlerim

Denizin rengini martılara sor,
Gökyüzünü,bulutları kuşlara
Bilemem; bana sadece senden sor.
Sor yalan Dünyaya yaşayanlara.

Dün gibi geliyor yıllar öncesi,

Sevme özürlüyüm sevemiyorum,
Aşk malulü dersin soran olursa
Rengarenk bahara kar yağıyorum,
Kış mahsulü dersin soran olursa.

Neylerim baharı, bahar dalını

Pencere iki yüzlüdür
İçeriye de bakılır
Dışarıya da bakılır
Cam kırlır sorun biter.

Bütün yollar çift yönlüdür

Namlunun içinde sen ucunda ben
Durma kes tetiği gez göz arpacık,
Sana vurulayım.

Tepeden tırnağa silah gibisin
Hedefin olayım naçar körpecik,

Haydi uyan sabah olmuş
Aç perdeni Güneş doğmuş
Pencerene ışık konmuş
Gök yüzüne kuş serpilmiş.

Pürtelaş var arılarda

Dedim hatun canım çekti
Cacık yapsak öğle vakti
Yoğurt hıyar olacaktı
Sarımsaksız olmaz dedi

Son Teravih
Son sahur
Son iftar
Son Ramazan

Dere yataksız deryayı bulamaz,
Bataklıkta kaybolup ziyan olur.
Usta şegirtin yanında ağlamaz
Cehaleti aleme ayan olur.

Varsın zehri zahirde ziyan olsun