İsmet Anik Şiirleri - Şair İsmet Anik

Koçum


Bir selam vererek başlarım söze
Besmelesiz dil söz dizemez koçum

Tefekkür vakti

Günler erken biter akşamı bulmaz
Tefekkür vaktidir gün batar batmaz
Dersini alırsın çiğliğin kalmaz

Sende çiçeksin

Derler ki içerde çiçek yaşamaz
Desinler inanma sende çiçeksin

Mevsim hükümsüzdür.

Turnalarla selam gönderdim sana
Mahpustan yolumuz geçmez dediler

Zirveler tek kişiliktir
İki kişiye dar gelir
Orda tutan kişiliktir
Kişiliksize zor gelir.

Unuttum sanma seni güzel yurdum
Sende geçen günleri unutmadım
Azmı içtim suyundan yudum yudum
Estirdiğin yelleri unutmadım.

Burnumun direği sızladığında

Uç bülbülüm uç dönme bu yerlere
Uç göklere, gökten de yükseklere.
Binbir çile ile yuva kurdun da
Kargalar tepinir oldu yurdunda.

Seherde senin sesinle açardı

Sen bana bir adım atsan
Ben sana koşardım

Gel deseydin
Dünyayı aşardım

Senden bir hatıra bir iz kalmadı
Yine unutmadım unutamadım
Ellerini tutmak nasip olmadı
Aklımda tuttuğum adını sevdim

Adınız herkeste güzel bilseniz

Kaptan gemiyi terk etmiş,
Taife neyi beklesin.
Gemi rotayı çark etmiş
Yolcu ölmeyi beklesin.

Yarık topraklar, kupkuru