İsmail Uysal Şiirleri - Şair İsmail Uysal

İsmail Uysal

Nokta ile biten her söze inat
Noktayla başlayan hayallerim var.
Yüreksizse tahtı yıkar saltanat
Kalbe hakimdir en büyük hükümdar!


Devamını Oku
İsmail Uysal

Sanırım senden önce ben
Ya ölüydüm, ya kördüm!
Dünyaya bakan gözlerinden
Yüreğime akan dünyayı gördüm!


Devamını Oku
İsmail Uysal


Bir pazar sabahına düştü kıvılcımların
Göğümü işgal eden yıldırım sancıları
Son cemreyle birleşip toprağa düştüğünde
Şehrindeki tüm yabancıları
Toplayıp karşına gülüştüğünde

Devamını Oku
İsmail Uysal


Dilimde tüy bitti, yüreğimde köz
Derdimi faniye anlatmam daha
Nasıl müspet baksın onca menfi göz
Derdimi havale ettim Allah'a

Devamını Oku
İsmail Uysal


İnsan değil sevgili, dağ da kavuştu dağa
Güne ömür, geceye asır sığdı, gelmedin.
Üflenmeden, ölüler bir bir kalktı ayağa
Maveradan ufkuma yıldız yağdı, gelmedin

Devamını Oku
İsmail Uysal


Gök elimden tutardı, dağ bırakmazdı beni
Kuyuda bir çocuğun vaveylası olsaydım
Su boğardı belki de ateş yakmazdı beni
Karınca dudağında su damlası olsaydım

Devamını Oku
İsmail Uysal


Sen ateşi görmüyor kıvılcım arıyorsun
Odun benim, yakan ben... alev benim kor benim
Sen topraktan geleni topraksız sarıyorsun
Annemi bilmez misin toprak saklıyor benim

Devamını Oku
İsmail Uysal

Yağmur, kokusunu getirdin yine
Götür artık, ziyan etme, ne olur!
Alev aldı sanki yanıyor sine
Ciğerimi büryan etme ne olur!

O koku tek gülle bahar getirir

Devamını Oku
İsmail Uysal


Anneciğim, otuz beş yıldır sensiz
Ne kahroldum ne başım göğe erdi
Kum tepesi aralarında deniz
Hayallerim, yaşanmaya değerdi
Martılardan öğrendim özgürlüğü

Devamını Oku
İsmail Uysal


Yorulmuş bir diyardan geliyorum gülizar
Üşüyen tarihimle, sırlarımla sar beni
Benim topraklarımda ağıt yakardı rüzgar
Kurak düşmüş yürekler üşütüyor yar beni
Ben gülerken nefessiz kalıyorum gülizar

Devamını Oku