İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Güneş gibi doğdun gönül evime,
Çare oldun kara sevda derdime,
Mutluluk koymuşken kırık kalbime,
Bırakıp gitmenin zamanımıydı?

Ne güzel vermiştik gönül gönüle,

Sen gidince matem büründü gönlüm,
Konuşmuyor sustu dile bak hele!
Ağlar papatyalar, lale, sümbülüm
Boynu bükük soldu güle bak hele!

Yeşilden kızıla dönüştü dağlar,

Bildiğim kadarıyla cevap bulsun sualin,
İmtihana geldik biz, bilmenizi isterim.
Allah’ın yarattığı kulsun topraktır cinsin,
Yoktan yaratıldık biz, bilmenizi isterim.

Yolculuk etmez isek menzile varamayız,

Bir gönül hapishanesindeyim,
Dört tarafı ateşle çevrili,
Sıcak, daracık bir hücredeyim.
Güneşten medet umuyor gözlerim.
Belli değil gündüz ve gecelerim.
Bağırsam, çağırsam duyulmuyor sözlerim.

Acı haberinle vurdum sazıma,
Mızrabım ağladı teller ağladı.
Gözyaşları eşlik etti sızıma,
Yüreğim ağladı diller ağladı...

Ülken için çıktın çetin yollara,

Yüreği sevgiyle dolu yaşayan,
Aşk meyini içip sızana kurban.
Her türlü canlıyı başta taşıyan,
Hoşgörü nehrinde yüzene kurban.

Seherde uykuya veda ederek,

Tereyağından kıl çeker gibi,
Beni benden aldın Siirtlim!
Sevgiliyi gurbete uğurlar gibi,
Yolcu ettin Bakırköy’e Siirtlim!

Hiç anlamadın beni, anlamak istemedin,

Hiç yoktur çirkini hepsi güzeller,
Açılır yüzlerde kırmızı güller,
Sakın koparmasın, kırmasın eller,
.......Ha çiçek ha çocuk yoktur bir farkı.
.......Onlarla dönüyor hayatın çarkı.

Unutmak mümkün mü sevdiğim seni,
Gönlümdeki sazın bam telindesin.
Akşam sabah rüzgâr verir buseni,
Ilgıt ılgıt esen tan yelindesin.

Bulutta, doluda, yağmurda değil,

YÖRÜK KIZI

Torosların zirvesinde,
Yayılıyor koyun- kuzu.
Mor belikler inmiş bele,
Geziniyor Yörük kızı.