İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Atan, yıllar önce bayrağı dikmiş,
Korumayı bilen halkın olacak.
Bayrak için her Türk kanını dökmüş,
Gerekirse yine alkan olacak.

Türk, yaşayamazdı boyun bükerek,

Ey zalim sevgili, gönül haneme
Tekmeyi vurarak girensin giren.
Kırıp dağıtarak taştan sinemi,
Başıma çoraplar örensin ören.

İzinsiz, sualsiz çöktün tahtıma,

Şu dünya mı garip, ben mi garibim?
Anlaşamadık gitti velhasıl.
Duygularım sisli, perişan halim,
Uzlaşamadık gitti velhasıl.

Ne yaşamayı ne ölmeyi bildim.,

Hanımın dırdırından,
Çocukların zırzırından,
Komşuların vırvırından,
Kaçıp sığındığım yalnızlık,
Ara sıra gel yanıma,
Merhem ol, sıkkın ruhuma!

Bak çocuğum!
Bugün yaşıyorsan özgür,
Atatürk’e borçlusun!

Sen, dünyada tek
Bayram armağan edilen,

Şu fani dünyada bir makam için
Eğilip bükülüp yamuk olamam.
Bunca yalakalık finoluk niçin?
Ben el etek öpüp avuç yalamam.

İşim olmaz içi şer dolu tasla,

Cehalet diz boyu, küfür-yalan çok,
Yaşıyoruz her gün şok üstüne şok,
Suç dersen günahsız bir tek insan yok,
….Dur hele kardeşim dur da bir düşün!
….Dur da karabasan olmasın düşün!

Bir Anadolu türküsü tutturmuş,
Hayal dağlarıma doğru
Ne güzel yürüyordum…

Şu ıssız patikada
Nerden çıktın karşıma?

Gelemem diyorsun yollardan kırdan,
Bir kolayı yok mu usandım zordan,
Yanıp kavruldu bak aşk bağım nârdan,
Gözlerim bulutta sel olup da gel.

Aşk şelalesinden çağıl çağıl ak,

Yabanda gezerken bağına saptım,
Aşkın pınarından damlalar kaptım,
Saçını sazıma sırma tel yaptım,
Dokundukça sevgi döküldü aşkım!

Aşkına düşeli havalı gönül,